این ها کوچکترین میمون های جهان هستند، هرچند نخستی هایی وجود دارند که کمی کوچکتر هستند.
مارموسِت های کوتوله ای که در طبیعت زندگی می کنند تقریبا 5 گرم وزن دارند. از عکس بالا می توانید بفهمید که چرا اغلب به آنها "میمون های بند انگشتی" گفته می شود. قد انها بدون در نظر گرفتن دم 13 سانتیمتر است. این بدین معنی است که دیدن آنها در طبیعت بسیار دشوار است زیرا انها به اندازه ای کوچک و سبک هستند که می توانند از درخت تا نوک نازکترین شاخه ها بالا بروند. البته آنها باید در نوک درختان مراقب پرندگان شکارچی باشند چرا که ممکن است طعمه ی آنها شوند. این میمون های کوچک قادرند تا بیش از 5 متر بپرند. این مسافت برای میمونی به این کوچکی پرش شگفت انگیزی است.
آنها در جنگل های بارانی آمازون در کلمبیا، اکوادور، بولیویا، پرو و برزیل یافت می شوند. آنها مانند سنجاب ها در عمق جنگل های بارانی فرو می روند و در نوک شاخه های نازک درختان از شیره ی انها تغذیه می کنند. آنها می توانند از درختان تا ارتفاع زیادی بالا بروند و به شیره و صمغ دست پیدا کنند. این میمون ها از خوردن صمغ عربی که از درخت های اقاقیا ترشح می شود بسیار لذت می برند. آنها همچنین به خوردن ملخ و دیگر حشرات علاقه دارند. آنها از مناظر پر از آب بسیار لذت می برند و مناطق مجاور به رودخانه و دشت های سیل آبی را ترجیح می دهند.
آنها با تولید صداهای کلیک مانند بسیار زیر، جیغ و فریاد، سوت و لرزش ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. آنها می توانند صداهای بسیار زیری تولید کنند که انسان قادر به شنیدن انها نیست. این میمون های کوتوله زبانی از علائم دارند. مثلا برخی از جیغ ها و فریاد ها به معنی اعلام خطر است.
مارموست کوتوله نر هنگام مواجهه با نرهای دیگر قدرت و دلاوری خود را به نمایش می گذارد و برای حفظ قلمرو خود با آنها می جنگد. آنها با بلند کردن و خواباندن منگوله های گوش، قوس دادن پشت و شکلک در آوردن اقدام به تهدید و قدرت نمایی می کنند. ماده ها معمولا دو یا سه نوزاد به دنیا می آورند.
این میمون ها حیوانات خانگی مناسبی نیستند چرا که عادت به گاز گرفتن دارند و مدفوعشان را به اطراف می پراکنند. آنها در اسارت و به دور از خانواده ی خود چندان خوشحال به نظر نمی رسند و مراقبت از آنها دشوار است.
نظرات بینندگان