کشف اشیاء تاریخی دوران پیش از اسلام در روستای خاوه قم

وی ادامه داد: کارشناسان میراث فرهنگی پس از آگاهی از واقعه به منطقه اعزام شدند که پس از مشاهده و بررسی احتمال می دهند آثار بدست آمده مربوط به دوره پیش از اسلام است.

ایل بیگی با اشاره به لزوم انجام مطالعات باستان شناسی در محوطه روستای خاوه گفت: به منظور مستندسازی، مستندنگاری و انجام تاریخ نگاری دقیق نیازمند مطالعات و گمانه ‌زنی‌های باستان شناسی هستیم.

وی با اشاره به ضرورت صیانت از محدوده تاریخی روستای خاوه اظهار کرد: در حال حاضر نیروهای یگان حفاظت میراث فرهنگی استان قم در این روستا مستقر هستند و به صورت شبانه روزی از محوطه تاریخی به دست آمده محافظت می کنند.

ایل بیگی با تاکید بر این که جلوگیری از حفاری‌های غیرمجاز یکی از دغدغه‌های اساسی سازمان میراث فرهنگی است، گفت: هر گونه محافظت ، گمانه زنی و مطالعات باستان شناسی در محوطه های تاریخی نیازمند اعتبارات می باشد که مساعدت مسئولان و متولیان امر را می طلبد.

قم یکی از شهرهای مهم تاریخی و کهن کشور محسوب می شود که درحال حاضر 360 اثر تاریخی ثبت شده در آن موجود است. بیشترین تعداد اشیای تاریخی این استان مربوط به تپه قلی درویش و صرم است که قدمت آنها به هفت هزار سال می رسد.

تپه باستانی قلی درویش که در حاشیه جنوبی شهر قم، ابتدای جاده قم - جمکران واقع شده، یکی از مهمترین پایگاه های باستانی در بخش مرکزی فلات ایران و مربوط به دوران آهن به شمار می آید. این محوطه از محوطه های شناخته شده و کاوش شده حاشیه کویر مرکزی است که در برگیرنده سه دوره اصلی استقراری –فرهنگی عصر برنز قدیم (حدود 3500 تا 2800 قبل از میلاد)، برنز جدید (حدود 1800 تا 1600 قبل از میلاد) و عصر آهن (حدود 1500 تا 1200 قبل از میلاد) است.

تپه صرم نیز متعلق به عصر آهن در بخش کهک میان روستاهای صرم و خورآباد قم است که دارای گورستانی از عصر آهن با سفال‌ های خاکستری ‌رنگ و اشیای مفرغی و گاه آهنی است، این عصر به دوره ای گفته می ‌شود که بشر آهن را کشف و از آن استفاده کرد که از لحاظ باستان ‌شناسی و گاهنگاری همزمان با ورود اقوام آریایی به فلات ایران است. این تپه متعلق به یک ‌هزار و 500 سال قبل از میلاد می باشد.

استان قم دارای یک شهرستان قم و پنج بخش کهک، مرکزی، خلجستان، جعفریه و سلفچگان است. بخش کهک تا مرکز شهر قم حدود 35 کیلومتر فاصله دارد.