پارک ملی گلیشر (Glacier National Park) در کشور آمریکا و در ایالت مونتانا واقع شده است. در حقیقت، این پارک ملی زیبا در منطقه‌ی مرزی بین کانادا و آمریکا قرار دارد.
به گزارش صبحانه پرس: در این پارک دریاچههای زیادی وجود دارد که یکی از ویژگی‌های خاص و شگفت‌انگیز این دریاچه‌ها سواحل رنگارنگ آنها است. در این مقاله با دریاچه‌ی مک‌دونالد و چگونگی شکل‌گیری سنگریزه‌های رنگی در سواحل آن، آشنا خواهیم شد. با کجارو همراه باشید.
در پارک گلیشر ۷۰۰ دریاچه وجود دارد که از بین این ۷۰۰ دریاچه فقط ۱۳۱ دریاچه دارای نام هستند؛ تقریبا ۲۰۰ دریاچه بیش از پنچ جریب وسعت دارند و وسعت ۱۲ دریاچه به بیش از هزاران جریب می‌رسد که این وسعت و گستردگی برای دریاچههای یخچالی بسیار عجیب و غیرمعمول است. دریاچههای یخچالی در بالای دامنه‌های کوه‌ها یا در مناطقی که بالای دره‌ها واقع هستند، به وجود می‌آیند؛ بدین ترتیب که در اثر فرسایش زمین توسط یخچال‌ها، گودال‌ها و چاله‌هایی ایجاد می‌شود سپس این چاله‌ها با ذوب شدن این یخچال طبیعی یا توسط بارش باران و آب رودخانه‌ها پر شده و دریاچههای یخچالی را به وجود می‌آورند. یکی از ویژگی‌های این دریاچه‌ها این است که آب آنها بسیار صاف و زلال است. از آنجایی که این دریاچه‌ها در مناطق مرتفع قرار دارند و چون در طول سال دمای هوا در این مناطًق پایین است، پایین بودن دمای هوا مانع رشد پلانکتون‌ها می‌شود. به خاطر زلال و شفاف بودن آب دریاچه، می‌توان کف دریاچه را در عمق ۹ متر یا بیشتر به وضوح دید.
پارک گلیشر
یکی دیگر از ویژگی‌های جالب و قابل توجه در این مجموعه دریاچه‌ها، وجود قلوه‌سنگ‌ها و سنگریزه‌های رنگارنگ در ساحل و درون آب‌های ساحلی است که منظره‌ی بسیار زیبایی را به این دریاچه‌ها بخشیده است. محدوده‌ی رنگ‌های این سنگریزه‌ها از قرمز پر‌رنگ شروع می‌شود و به رنگ‌هایی مانند خرمایی و رنگ بلوطی می‌رسد؛ در این دریاچه‌ها همچنین سنگریزه‌هایی به رنگ سبز سیر تا سبز مایل به آبی با درجات روشنی متفاوت به چشم می‌خورد.
دریاچه‌ی مک دونالد
در ساحل دریاچه‌ی مک‌دونالد، سنگریزه‌های رنگانگ به وفور دیده می‌شوند. دریاچه‌ی مک دونالد با وسعت ۲۷ کیلومتر مربع بزرگترین دریاچه در پارک ملی گلیشر است. این دریاچه با طول ۱۵ کیلومتر و عمق ۱۴۱ متر، طولانی‌ترین و عمیق‌ترین دریاچه پارک گلیشر نیزهست.
وجود یا عدم وجود مواد معدنی همچون آهن، رنگ این سنگریزه‌ها را تعیین می‌کند. سنگ‌های قرمز روشن که در امتداد مسیر پیاده‌رویی Grinnel Glacire وجود دارند از ته نشین شدن مواد رسوبی در قسمت‌های کم عمق آب تشکیل شده‌اند. در این قسمت‌های کم عمق، مواد کانی آهن‌دار اکسایش پیدا می‌کنند. در زمان جزر و مد دریا این مواد معدنی در معرض هوا و اکسایش قرار می گیرند. اگرچه این سنگ‌های رنگی، در اثر فرسایش و گذشت زمان سطحی صاف و صیقلی پیدا کرده‌اند ولی شیارها و نشانه‌هایی از موج‌ها و کشندهای دریا بر روی آنها نقش بسته است.
دریاچه‌ی مک دونالد 2
سنگ‌های سبز تیره نسبت به سنگ‌های قرمز روشن در آب‌های عمیق‌تری شکل‌گرفته‌اند. اگرچه این سنگ‌ها به همان میزان دارای مواد معدنی آهن‌دار هستند اما به‌اندازه‌ی سنگ‌های قرمز در معرض هوا و اکسایش قرار نمی‌گیرند. بنابراین سنگ‌های سبز تیره نسبت به سنگ‌های قرمز رنگ به میزان کمتری اکسایش پیدا می‌کنند.
دریاچه‌ی otokomi یکی دیگر از دریاچههای پارک ملی گلیشر است که سنگ‌های سبز تیره رنگ در آن به وفور یافت می‌شود. اما در دریاچه‌ی مک‌دونالد سنگ‌های رنگی تیره در قسمت‌های بالایی دریاچه در امتداد پارک مک‌دونالد کریک (McDonaldCreek) و در اطراف دریاچه‌ی trout دیده می‌شوند. سنگ‌های قرمز و سبز تیره که حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی آهن‌دار هستند، در دریاچه‌ی مک‌دونالد در اثر گرما و فشار به وجود آمده‌اند.
دریاچه‌‌ای با سنگ‌های سنگی
درواقع سنگریزه‌های رنگی در بسیاری از قسمت‌های پارک گلیشر دیده می‌شوند. یخچال‌های طبیعی باعث فرسایش و خرد شدن سنگ‌ها و تبدیل آنها به تکه‌های کوچکتر می‌شوند سپس رودخانه‌ها این سنگریزه‌ها را با خود می‌برند یا اینکه بسیاری از این سنگریزه‌ها در ته دریاچههای یخچالی ته نشین می‌شوند.
نظرات بینندگان