کامبیز درم‌بخش کاریکاتوریست با بیان اینکه منتقد، دوست جامعه است، گفت: کارتون‌های مطبوعاتی ذاتا بر نقدهای سیاسی و اجتماعی متمرکز است و این به معنای دشمنی با جامعه نیست.
به گزارش آراس، کامبیز درم‌بخش طراح و کاریکاتوریست با اشاره با نبود روحیه نقدپذیری در میان مسئولان، گفت: کوچکترین نقد موجب ناراحتی آنان می‌شود و تجربه‌های متعدد در گذشته نشان داده است که یک طرح و کارتون در روزنامه، مجله و یا موسسه مطبوعاتی موجب تعطیلی و بیکاری صدها نفر از کارکنان آن شده است.
درم‌بخش افزود: طرح‌های انتقادی در مطبوعات در همه جای جهان مرسوم است و ذاتا بر مسایل سیاسی واجتماعی متمرکز دارد و این به معنی دشمنی نیست و معمولا کسی که انتقاد می کند دوست جامعه است.
وی با انتقاد از خط قرمزهای سلیقه‌ای در جامعه گفت: معمولا سردبیران و صاحبان مطبوعات با خط قرمزهای مشخصی روبرو نیستند و تاب و تحمل مسئولان خود، خط قرمز محسوب می شود؛ همین امر موجب شده است کـارتون‌های مطبوعاتی (Editorial Cartoon) جایگاهی در مطبوعات ما نداشته باشد.
درم‌بخش افزود: کاریکاتور ژورنالیستی در همه مجلات جهان بر روی جلد چاپ می‌شود و حتی در کشورهای همسایه همچون ترکیه، سوریه و کشورهای عربی شاهد انتشار کاریکاتور و طرح‌هایی در صفحات اول هستیم که مشکلات و معضلات اجتماعی و سیاسی روز را مطرح می‌کنند ولی متاسفانه سردبیرها و صاحبان مطبوعات از بیم اینکه مجموعه رسانه‌ای به تعطیلی کشیده نشود، طرح های انتقادی را در یک ستون حاشیه‌ای چاپ می‌کنند.
کاریکاتور مطبوعاتی، شیر بی یال و دم شده است
وی با اشاره به ضرورت کاریکاتور مطبوعاتی در رسانه‌ها و اهمیت نقشی که ایفا می‌کنند، گفت: متاسفانه این رشته از روزنامه نگاری در ایران به نحوی از روزنامه‌ها در حال محو شدن است درحالی که کاریکاتوریست یک «پل» برای انتقال آسیب‌های اجتماعی به مسئولان و مردم است که در سال‌های اخیر این نقش بسیار کمرنگ و کاریکاتور مطبوعاتی مانند شیر بی یال و دم شده است.
این کارتونیست پیشکسوت افزود: اگر قبل از انقلاب ده نفر، هنرمند فعال در این حوزه فعالیت می‌کردند و تعداد معدودی در حوزه‌های بین المللی حضور داشتند اما امروز شاهد هنرمندان با استعداد و ماهر بسیاری در این حوزه هستیم که به دلیل نبود خاستگاه فکری و همچنین نبود محلی برای ارائه آثار خود فضایی برای دیده شدن ندارند و به نحوی می‌توان گفت که چرخه تولید وعرضه این هنر دچارنقصان شده است.
دستمزد طراح مطبوعات 30 هزار تومان است
این هنرمند پیشکسوت با انتقاد از دستمزدهای پایین طراحان مطبوعاتی، اظهار داشت: رسانه‌ها برای طرح مطبوعاتی، مبلغ 30 یا 40 هزار تومان به طراحان پرداخت می‌کنند و به شخص من که به قول خودشان برایم احترام قائل هستند مبلغ 100 هزار تومان پرداخت می‌کنند و گاه دیده شده، هنرمندان جوان برای چاپ کار خود مبلغی نیز پرداخت می‌کنند.
این طراح پیشکسوت، مشکلات اقتصادی در رسانه ها را «آسیبی جدی» خواند و گفت:معمولاً روزنامه‌ها و مجلات از روزی که به یاد دارم با مشکلات مالی روبرو بودند و معمولاً از هنرمندان توقع دارند که به رایگان کار کنند.
وی افزود: با توجه به آسیب‌های فراوانی که در این حوزه وجود دارد به تدریج شاهد افسردگی و سرخوردگی این هنرمندان هستیم و به دلیل تامین نشدن نیازهای مادی و معنوی آنان بسیاری از هنرمندان به حرفه‌های دیگر مشغول می‌شوند و یا به هنر به عنوان شغل دوم می‌نگرند.
کارتون مطبوعاتی در رکود کامل قرار گرفته است
وی جشنواره‌ها و مسابقات خارجی را تنها دلخوشی طراحان جوان عنوان کرد و گفت: بیشترین حواس و کار هنرمندان جوان بر روی کسب جایزه‌های خارجی است و تمام فعالیت خود را بر روی یک شانس استوار کردند. برنده شدن در این مسابقات قطعی نیست و معلوم نیست که اگر هنرمندی امسال بتواند جایزه بگیرد سال دیگه هم دوباره جایزه ببرد. معمولاً کاتالوگ‌هایی که برای هنرمندان می‌فرستند جذابیت دارد و این تنها یک روزنه امید است که کارشان در خارج از کشور دیده شده است ولی کار مطبوعاتی متاسفانه در یک رکود کامل قرار دارد.
درم‌بخش با تشبیه کارتون‌ها به مثابه یک اثر تاریخی گفت: افراد باهوش کارهای خود را تولید می‌کنند و نگه می دارند تا روزی قابل استفاده شود، کما اینکه من در زمان شاه، کارهایی کردم که آن زمان شرایط چاپ نداشت، ولی امروز این آثار را به صورت کتاب در دسترس عموم قرار دادم. قانون‌ها هر روز تغییر می‌کند و شاید در آینده اجازه چاپ آثار کاریکاتور مهیا شود.
وی با گلایه از خودسانسوری هنرمندان کارتونیست گفت: بسیاری از فیلمسازان فیلم‌هایی ساختند که اجازه نمایش و انتشار پیدا نکرده است ولی اگر اصلا کار نکنند هیچ وقت این آثار به وجود نمی‌آید. هنرمند واقعی کسی است که در هر شرایطی بتواند حرف خود را بزند و راهش را برای انتشار آن پیدا کند اگرچه این کار بسیار سخت است.
این کاریکاتوریست مطبوعاتی با انتقاد از کاهش سرانه میزان مطالعه در کشور گفت: یکی دیگر از مشکلاتِ کاهش اقبال مطبوعات در فرهنگ مطالعه ایرانیان نهفته است، وقتی تیراژ چاپ کتاب در جمعیت 75 میلیونی ایران 500 عدد است.
وی افزود: با توجه به مدت زمانی که افراد در پی فراهم کردن خوراک، پوشاک و مسکن هستند، خرید روزنامه، مجلات و کتاب جای خود را به نیازهای اولیه می‌هد. تنها با فرهنگ‌سازی باید مطالعه را در سبد نیازهای اولیه خانواده‌ها جای داد.
دولت به ابزار هنرمندان یارانه دهد
وی پیامدهای مشکلات اقتصادی را به حلقه‌های متصل به زنجیر تشبیه کرد و گفت: تعداد محدودی برای خرید لوازم تولید آثار هنری مشکلی ندارند اما هنرمندان جوان قدرت خرید مواد اولیه کار همچون کاغذ، بوم، رنگ و مواد دیگر را ندارند و دولت می‌تواند با در نظر گرفتن یارانه برای مواد اولیه کار هنری، فضایی برای شکوفایی استعداد آنها فراهم کنند تا در آینده جامعه هنری کشور پربارتر شود.
وی با درخواست از شهرداری و سایر نهادها برای ایجاد فضایی رایگان برای حضور نقاشان، افزود: بسیاری از هنرمندان، فضایی برای کار کردن ندارند و دیده‌ام که یک هنرمند بخشی از آثارش را در دستشویی و بخشی دیگر را در حمام گذاشته و در خانه در کار می‌کند. یکی از شاگردانم نقل می کرد که پدر مادرش به او می گویند، خودت هم در این خانه اضافه هستی و بوی رنگ هر روز ما را اذیت می‌کند. این جوان کجا باید کار کند؟ کجا باید زندگی کنند؟
انتهای پیام /
نظرات بینندگان