در هیاهوی نقدها و تحلیل‌های سیاسی، گاهی باید ایستاد و از حقیقت دفاع کرد؛ نه با تعصب، بلکه با انصاف. دکتر موالی‌زاده استانداری است که شاید عمر مدیریتش هنوز به یک سال نرسیده، اما سبک و سیاقش در حکمرانی، متفاوت و درخور توجه است.
برای نخستین‌بار در سال‌های اخیر، استاندار خوزستان در رسانه ملی و محافل عمومی صراحتاً از محیط‌زیست، توسعه پایدار، آمایش سرزمین، نقد انتقال آب، تخریب سدهای مضر و آلودگی هوا سخن گفته است. این‌ها شعار نیستند؛ رویکردی نو برای تغییری واقعی‌اند. او مسیر را از جایی آغاز کرده که دیگران حتی جرات گفتنش را نداشتند.
در روزگاری که برخی مقامات حتی به صنایع آلاینده چراغ سبز می‌دهند، این استاندار بدون هراس، حرف از "توسعه پایدار با محوریت محیط‌زیست" می‌زند. بله، سیاست‌گذاری کلان در دست او نیست، اما فشار رسانه‌ای، تبیین گفتمان، نظارت و همراه کردن مدیران، دقیقاً همان کاری‌ست که باید انجام دهد و کرده.
در حوزه مدیریت منابع انسانی، به‌جای قوم‌گرایی افراطی، تلاش کرده ترکیب متوازنی از نیروهای متخصص با لحاظ حساسیت‌های قومی و اجتماعی بچیند. این یعنی مدیریت هوشمند، نه سهم‌خواهی. امنیت فقط کار پلیس نیست، امنیت زیستی، روانی، سرمایه‌گذاری و عدالت در توسعه، همه به عهده مدیریت اجرایی‌ست.
نقد همیشه لازم است، اما باید از انصاف و شناخت بیاید. تخریب کور، فقط فضا را برای مدیران بی‌برنامه باز می‌کند. کسانی که دکتر موالی‌زاده را از نزدیک می‌شناسند، می‌دانند او اهل تملق‌پذیری نیست و در جلسات خصوصی هم نقدهای جدی را شنیده و پیگیری کرده است.
خوزستان برای بلند شدن نیاز به مدیرانی دارد که هم جسارت داشته باشند، هم صداقت، هم پای تعادل بایستند، هم برنامه. در این مدت کوتاه، ایشان از هیچ‌یک غافل نبوده.
بیایید به جای تیغ، ترازوی نقد را برداریم.
نظرات بینندگان