ایزلوگ یا «چشم ایزل» گودالِ مدوّر بزرگی در وسط دریاچهی کتلمیر در دهانه‌ی رود ایزل بوده که در استانِ فلیوولند در کشور هلندواقع شده است. این گودال، یک کیلومتر قطر و ۴۵ متر عمق داشته و نقش آن، در قالب مخزن ذخیره‌سازی برای شکافِ عمیقا آلوده‌ای است که هنوز از کفِ این دریاچه، لایروبی می‌شود .
بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۰، دریاچهی کتلمیر به خاطر مواد زائد سمّی صنعتی که از طریق رودخانه‌های رایل و ایزل از کارخانه‌ها و تأسیسات صنعتی واقع در بالای آنها به این دریاچه منتقل می‌شد، شدیدا آلوده شد. نه تنها صنایع کشور هلند، بلکه بسیاری از صنایع واقع در آلمان، سوئیس و فرانسه در انتشار این مواد آلاینده در این رود دخیل بودند.
رسوبات آلوده به شکل لایه‌های ضخیمی از گل و لای آلوده در کف دریاچه کتلمیر انباشته شده است. ترس و نگرانی عمده این است که مواد آلاینده بخواهد آب زیرزمینی را آلوده کرده یا به دریاچه آب شیرین ایزلمیر برسد. این دریاچه، بزرگ‌ترین دریاچه در هلند و منبع اصلی آب شیرین برای مصارف کشاورزی و آشامیدنی است. همچنین دریاچه ایزلمیر فرصت‌های معدودی برای فعالیت‌های تفریحی مانند قایقرانی با قایق‌های بادبانی فراهم می‌آورد.
در سال ۱۹۹۴، تصمیمی اتخاذ شد مبنی بر اینکه رسوبات آلوده را از بستر دریاچه لایروبی کرده و تخلیه کنند. تخلیه‌ی این شکاف باعث عمیق‌تر شدن کانالی می‌شد که به دهانه‌ی ایزل می‌رسید؛ بنابراین سطح دسترسی به رود برای رفت و آمد کشتی‌ها ارتقاء می‌یافت. با این حال، همچنان مشکل تخلیه وجود داشت. تخلیه‌ی این شکاف روی زمین با ایجاد اختلال در روند کشاورزی و مزاحمت برای ساکنان محلی همراه بود. از طرفی به خاطر تماس با مواد سمّی و فلزاتی همچون کادمیم، آرسنیک و جیوه، خطری جدی برای سلامت محسوب می‌شد؛ بنابراین تصمیم بر این شد تا رسوبات و گل و لای آلوده در گودال بزرگی به نام ایزلوگ که در خود دریاچه واقع شده ذخیره شود.
ایزلوگ بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ ساخته شد. این گودال ۱ کیلومتر قطر و ۴۵ متر عمق داشته و ظرفیت نگهداری ۲۰ میلیون متر مکعب گل و لای را دارد. اطراف آن را پشته‌هایی به ارتفاع ۱۰ متر احاطه کرده است. به منظور جلوگیری از نشت یا درز کردن گل و لای، کفِ این انباشتگاه با خاک معدنی پوشانده و غیرقابل‌نفوذ شده و این دیواره را با فویل پوشانده و سطح آب در این گودال در سطحی پایین‌تر از دریاچه نگه داشته می‌شود.
جزیره‌ای در اطراف این گودال ساخته شد که تسهیلات پردازش داشته که می‌تواند مواد آلاینده را از شن‌های ته‌نشین‌شده جدا کند. شن پاکسازی شده را می‌توان برای ساخت و ساز در سایر مناطق مورد استفاده قرار داد.
عملیات لایروبی در سال ۲۰۰۰ آغاز شد و انتظار می‌رود که طی یک چشم‌انداز ۲۰ ساله به پایان برسد. وقتی این انباشتگاه پُر شود، با لایه‌هایی از خاک معدنی و شن پوشیده می‌شود و این جزیره و تالاب برای اهداف تفریحی مورد استفاده قرار گرفته و به طبیعت فرصت جولان خواهد داد. دو جزیره مصنوعی که بلافاصله در قسمت شرقی انباشتگاه گل و لای ساخته شد توسط پرندگان آبی مانند قوها، غازها، مرغابی‌های کوهی و شانه به سرها اشغال شده است.
نظرات بینندگان