در صورت خروج امریکا از برجام این موضوع بر مذاکرات با کیم سایه خواهد انداخت. دشوار بتوان تصور کرد که متحدان امریکا بار دیگر بر روی فشار واشنگتن علیه ایران سرمایه گذاری کنند و با آن کشور همراه شوند. ترامپ در این میان تناقضی جدی دارد.
«ایشان تارور» خبرنگار روزنامه امریکایی «واشنگتن پست» در گزارشی تحت عنوان «ناسازگاری سیاست ترامپ در قیال کره شمالی و ایران» می‌نویسد: «در هفته گذشته «امانوئل مکرون» رییس جمهوری فرانسه پس از پایان سفرش به امریکا و دیدار با ترامپ با شک و تردید درباره تصمیم احتمالی ترامپ درباره خروج از برجام صحبت کرد و گفت که فکر نمی کند امریکا در توافق هسته ای باقی بماند.
به گزارش آراس؛ «مکرون» گفت که به نظر می رسد ترامپ به دلایل داخلی از برجام خارج خواهد شد و این ربطی به واقعیت های ژئوپولیتیک خاورمیانه ندارد. نتیجه گیری مکرون نشان داد که ترامپ بیشتر در جهت تحقق وعده های کارزار انتخاباتی‌اش عمل می کند و و به طور نظام مندی در حال از بین بردن میراث اوباماست. اکنون او قصد داد خود را قهرمان دیپلماسی با کره شمالی نشان دهد در حالی که برجام که در دوران اوباما منعقد شده بود را محکوم می کند.
ترامپ تحقق وعده کارزار انتخاباتی خود برای فشار حداکثری در کره شمالی را می ستاید. او می‌گوید این فشار بود که منجر به دیدار تاریخی میان «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی و «مون جائه این» رییس جمهوری کره جنوبی شد. این دیدار سبب شد تا برنامه ریزی برای دیدار ترامپ و کیم نیز امکان پذیر شود. واقعیت اما این است که اگر ترامپ می خواهد دستور کارش با کره شمالی به نفع او باشد نمی تواند با رویکردی متفاوت با توافق هسته ای با ایران روبرو شده و قصد نابود کردن آن را داشته باشد. توافق هسته‌ای میان ایران و قدرت های جهانی که در سال ۲۰۱۵ میلادی حاصل شد نه تنها حاصل چندین ماه مذاکره هماهنگ بلکه نتیجه سال ها دیپلماسی گسترده بود که سبب شد تهران پای میز مذاکره کشانده شود.
منتقدان در دولت ترامپ می گویند که مشوق‌های اقتصادی ارائه شده به ایران و لغو تحریم ها سبب تقویت نفوذ منطقه‌ای ایران و گسترش منازعات در خاورمیانه شده است. به طور مشابه می توان گفت می توان این سناریو را درباره کره شمالی در نظر گرفت: پیونگ یانگ امتیازات مشابهی را بدست آورد بدون آنکه اصلاحات در درون نظام استبدادی خود ایجاد کند. کره شمالی در هفته‌های اخیر ژست صلح‌طلبانه‌ای گرفته است و گفته که علاوه بر توقف آزمایش‌های هسته‌ای، تسلیحات اتمی خود را نیز امحا خواهد کرد. با این حال، برخی از کارشناسان نسبت به صداقت و احتمال پیشرفت واقعی در این مسیر از سوی پیونگ یانگ تردیدهای جدی دارند.
واقعیت آن است که در صورت خروج امریکا از برجام این موضوع بر مذاکرات با کیم سایه خواهد انداخت. دشوار بتوان تصور کرد که متحدان امریکا بار دیگر بر روی فشار واشنگتن علیه ایران سرمایه گذاری کنند و با آن کشور همراه شوند. ترامپ در این میان تناقضی جدی دارد. او از سویی متحدان اسیایی واشنگتن را دعوت می کند که از او در مسیر دیپلماسی با کره شمالی حمایت کنند و از سوی دیگر مخالف تلاش متحدان اروپایی امریکا است که می‌خواهند او را متقاعد به ماندن در برجام کنند.
«مایک پمپئو» وزیر امور خارجه امریکا اما اخیرا در جمع خبرنگاران گفت که فکر نمی کند که کیم در حال تماشای سرنوشت توافق هسته ای با ایران باشد و بخواهد صرفا تصمیمات بعدی خود را با آن تطابق دهد و بگوید اوه! حال که امریکا از توافق هسته‌ای خارج شد من دیگر با امریکایی ها مذاکره نخواهم کرد. پمپئو گفت در شرایط کنونی اولویت های سطح بالاتری برای کره شمالی مطرح هستند و مسلما برای کیم ماندن یا نماندن امریکا در توافق هسته‌ای با ایران در صدر اولویت‌ها نیست.
«واشنگتن پست» در ادامه می نویسد: با این حال، واقعیت آن است که در حال حاضر امریکا در حالی که خود را برای دادن شاخه زیتون صلح به کره شمالی آماده می کند، از سویی دیگر خود را در مسیر برخورد با تهران قرار داده است. ایران در نظام بین‌المللی بسیار بازتر از نظام کره شمالی است و با آن رژیم قابل مقایسه نیست. برخلاف کره شمالی این ایران است که اجازه بازرسی کامل بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسته‌ای‌اش را داده است. واقعیت آن است که اگر ترامپ حاضر به مذاکره با مقامات ایران شود این خیلی بهتر از آن است که جان میلیون‌ها انسان را به خطر بیندازد و آنها را به کشتن دهد! ترامپ اگر بخواهد می‌تواند دیپلماسی را با «حسن روحانی» رییس جمهوری ایران و جناح میانه‌روتر در درون حکومت آن کشور در پیش گیرد. این به ضرر تندروها در داخل ایران می‌شود. اگر روابط ایران با واشنگتن و غرب بهبود یابد تندروها در سیاست داخلی ایران تضعیف می‌شوند. در عوض اما تندروهای ایرانی برای خروج ترامپ از برجام در تاریخ ۱۲ مه لحظه‌شماری می‌کنند؛ همجنین برای تحریم‌های مجدد ایران. آنان دوست دارند این اتفاق روی دهد چرا که پس از آن می توانند بگویند نمی شود به امریکا اعتماد کرد و امریکا به تعهدات خود پایبند نبود.
نظرات بینندگان