آراس_ سرویس سیاسی: او در بخشی از این مقاله که در سایت «یو ان زد ریویو» منتشر شده بود می نویسد:«اخیرا برخی از معاونان و کارشناسان از جمله خود من هشدار داده اند که خطر جنگ قریب الوقوع با ایران وجود دارد. خواست حمله به ایران از سوی ژنرال هایی در دولت مطرح شده است که همواره راه حل رفع مشکلات را از طریق قوای نظامی امکان پذیر می دانند.
به گزارش آراس، هم چنین لابی عربستان سعودی نیز آنان را تحریم می کند چرا که نگران ایجاد هژمونی ایران در منطقه است و البته اسرائیل که خود موتور محرکه اصلی است و توسط یهودیان امریکایی می خواهد یک جنگ را بر امریکا تحمیل کند. آنان در تهدید نشان دادن ایران بسیار موفق بوده اند و به نظر می رسد تقریبا تمام جمهوریخواهان و اکثر اعضای دموکرات کنگره و هم چنین بسیاری از رسانه ها متقاعد شده اند که باید هر چه زودتر از نیروهای نظامی امریکایی علیه ایران استفاده کرد.
واقعیت آن است که تمام کسانی که از ایران نفرت دارند یهودی هستند. این موضوع مهمی است.
تندروهایی چون مکس بوت، دیوید فروم، بیل کریستول و برت استفنز همگی ضد ایران و همگی یهودی هستند. من چند نام دیگر را نیز اضافه می کنم مارک دوبوویتز، مایکل لدین و دانیل پایپز و الیوت ابرامز از شورای روابط خارجی و اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی که بسیاری از آنان یهودی هستند و با لابی ایپک در ارتباط بوده اند. آنان همگی یهودی هستند. در نتیجه می توان گفت که بسیاری از اسیب هایی که به ایران وارد می شود از جانب اسرائیل و یهودیان امریکا است. بخش عمده ای از خشم نمایندگان کنگره علیه ایران نیز از همان منبع است. نئومحافظه کاران وابسته به اسرائیل هستند. آنان در زمان ریگان توانستند نفوذ قابل توجهی پیدا کنند و در دولت بوش نفوذشان در کاخ سفید و پنتاگون افزایش یافت. تمام کسانی که اطلاعات غلط برای آغاز جنگ در خاورمیانه را دادند یهودی بودند».
حال سایت «ای ۲۴» اسرائیل گزارش داده که والری پلیم ویلسون به دلیل ریتوئیت این مقاله به سبب آن چه محتوای یهودستیزانه خوانده شده عذرخواهی کرده است. او گفته که این مقاله که توسط فیلیپ جرالدی نوشته شده بود شامل مواردی یهودستیزانه است. او گفته است که در ابتدا مقاله را به طور کامل نخوانده بود اما پس از یکبار خوانش کامل فهمید که محتوای یهودستیزانه در آن وجود داشته است. او نوشته است:«تنها به دلیل نقد نئومحافظه کاران این مقاله را به اشتراک گذاشتم اما وقتی ان را کامل خواندم به هم ریختم. من بدون کامل خواندن مقاله آن را به اشتراک گذاشته بودم. من انسان کاملی نیستم و اشتباه می کنم. این یک فاجعه بود. سعی می کنم بهتر باشم و دفعه بعد بیش تر و دقیق تر بخوانم».
والری پالم ویلسون کیست؟
والری پلیم یکی از عوامل پیشین سیا بود که تا همین چند سال پیش هویت اصلیش مخفی بود. تا اینکه در 14 ژوئیه 2003 ميلادي مقالهای درباره ارتباط او با سیا در روزنامه واشنگتن پست با عنوان "مأموریت نیجریه" به چاپ رسید. تحقیقات حاکی از آن است که سرمنشأ این افشا خود کاخ سفید بوده است. پلیم خود بر این باور است که علت این امر، انتقاد همسرش "جو ویلسون" از دولت بوش به دلیل حمله به عراق و دروغگویی در توجیه این تجاوز بوده است. زمانی که نام او در سال 2003 ميلادي فاش شد وی رئیس نیروهای عملیاتی مشترک سیا در عراق و مسؤول دهها افسر و تحلیلگر بود. پیش از جنگ عراق بود و او در آن زمان به دنبال شواهدی برای اثبات این امر بود که صدام، دارای سلاح کشتار جمعی است.
والری پلیم سالها در این باره سکوت کرده بود، تا اینکه در اکتبر 2008 ميلادي طی مصاحبهای با برنامه "60 دقیقه" شبکه سیبیاس از جزئیات کاری خود حرف زد.
او به مدت 20 سال برای سیا کار کرده و به موقعیت بالایی دست یافته بود. برای انجام مأموریتهایش به سرتاسر دنیا سفر میکرد و به گردآوری اطلاعات و جذب جاسوسان جدید میپرداخت. یکی از مأموریتهایش جاسوسی برای بخش جدید سیا تحت عنوان "ضد اشاعه" در سال 1998 ميلادي بوده است. او خود در این باره میگوید: "مأموریت ما این بود که اطمینان حاصل کنیم "آدمبدها" به سلاح هستهای دست پیدا نکنند.
به اذعان خود پلیم، او یکی از افرادی بود که از سوی سیا برای اخلال در برنامه هستهای ایران مأمور شده بود. وی در مصاحبه با شبکه سیبیاس از عملیاتی با نام "عملیات مرلین" پرده برداشت که طی آن قرار بود پلیم با همکاری سیا نقشههای جعلی طراحی و ساخت سلاح هستهای به ایران بفروشد و پس از آن با علنیکردن موضوع، غیرصلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران را مطرح کند اما عملیات مرلین هیچگاه انجام نشد و با فاش شدن نام پلیم، دیگر عوامل سیا که با وی همکاری داشتند نیز شناخته شدند و ضربه سنگینی به یکی از حرفهای ترین تیمهای عملیاتی سیا وارد شد.
پلیم عملیات مشابهی را نیز در مورد عراق انجام داده و این کشور را متهم به خریدن کیک زرد از آفریقای جنوبی کرده بود. در آن زمان، جو ویلسون همسر پلیم، مأمور تحقیق در مورد اتهام مطرح شده از سوی پلیم شد و به نیجریه سفر کرد اما تحقیقات وی راه به جایی نبرد و در مقالهای تحت عنوان "آنچه در آفریقا پیدا نشد" به شرح تحقیقات خود پرداخت.