به گزارش آراس و به نقل از مهر: نفیسه حسینی یکتا، در پاسخ به اینکه آیا طب اسلامی پایه و اساس مستند دارد یا خیر، اظهار کرد: فلسفه تکامل احکام و قوانین اسلام تکامل انسان است. سلامت انسان اعم از جسم و روح نعمات بزرگ الهی است. هر آنچه برای سلامت انسان خطرناک است حرام یا مکروه و هر آنچه برای سلامت انسان لازم و مفید است واجب و مستحب و آنچه سود و زیانی برای سلامت جسم و روح ندارد مباح شناخته شده است. یعنی طب پیشگیری در بطن مقررات و احکام اسلام قرار داده شده است.
وی افزود: موازین شرع یک فیلتر مشخص جهت اسلامی بودن و نبودن علوم از جمله علم طب می باشد هر علمی که با این سنگ محک بتواند در چارچوب اسلام قرار گیرد رنگ و بوی اسلامی می گیرد. برخی افراد بر این باور هستند که فقط هر آنچه که در روایات آمده ، اسلامی است و هرچه بیرون آنها است غیر اسلامی می باشد و بر همین استدلالات بر این باور هستند که با تکیه بر روایات طبی موجود یک نظام سلامت کامل می توان ارائه دهند که در تشخیص و درمان از تمامی مکاتب درمانی بی نیاز است، مکتب درمانی کامل یعنی به استناد روایات تشخیص می توان داد و همه بیماری ها را درمان می توان کرد اعم از بیماری های بدخیم و اورژانس های جراحی و... با همین توجیه بیماران را از تمامی درمان های رایج و ثابت شده و هر چه در طب ایرانی و چه در طب کلاسیک و همه روش های درمانی به جز انچه به قول خودشان از روایات استخراج کرده اند محروم می سازند حسینی یکتا تصریح کرد: همانطور که می دانیم اهل بیت (ع)حضرت پیامبر و ائمه اطهار به همه علوم از طریق الهام الهی مسلط بوده اند و هرگاه مردم در مورد موضوعات مختلف از آنان می پرسیدند پاسخ می دادند. که به دلیل همین دانش وسیع بود که امیرالمومنین علی (ع) به مردم می فرمودند: از من بپرسید بیش از آن که مرا از کف دهید زیرا در سینه من به سان دریاهای بیکران؛ دانش فراوان نهفته است. همه امامان چنین دانشی داشتند و در پاسخ دادن به هیچ سئوال علمی در نمی ماندند.
رئیس هیئت مدیره طب ایرانی ادامه داد: این مسائل به صورت موردی بوده است و هیچگاه در طول تاریخ در این خصوص که ائمه به طور خاص به طبابت پرداخته اند هیچ شاهدی وجود ندارد بلکه در روایات متعدد علم طبابت و علم فقه از هم جدا شده اند از جمله آنها می توان به احادیث حضرت رسول در تقسیم علم به علم بدن و علم دین ها ( معدن الجواهر، بحارالانوار و ... ) اشاره کرد.
وی افزود: حضرت علی (ع) می فرمایند دانش سه گونه است فقه برای دین ها، طب برای بدن ها و نحو برای زبان ها؛ و یا آنجا که امام صادق (ع) در حدیث شریف در بحارالانوار می فرمایند مردم هیچ آبادی از سه گروه بی نیاز نیستند که در کار دنیا و آخرت به ایشان پناه برند و چون آنان را نداشته باشند، شوربخت باشند: فقیه دانا و پرهیزکار، امیر نیکوکاروفرمان روا و طبیب آگاه و مورد اعتماد. بنابراین ائمه اطهار همواره پاسخگوی سئوالات مردم بودند و روایاتی موجود است که البته در مورد سندیت هر یک از آنها باید تحقیق جدی شود ولی در عین حال همواره به تقسیم بندی علم بدین صورت تاکید می کردند.
حسینی یکتا گفت: بسیاری از روایات تاریخی از حضور طبیبان که گاه مسلمان هم نبودند در جامعه اسلامی خبر می دهد و هیچگاه ائمه مردم را از علم روز پزشکی محروم نمی ساختند. حال باید دید چگونه می توان از این روایات که از زبان معصومین نقل می شود بهره گرفت. آیا به صرف اینکه روایات ضعیف السند هستند جامعه را از آنها بی بهره کنیم ؟ پرواضح است که با نصب العین قرار دادن روایات طبی و انجام کار آزمایی های بالینی بر روی آنها و استخراج روش های دقیق درمانی از آنها می توان شاهد یک جهش علمی بر مبنای آموزه های اسلامی بود.
وی تاکید کرد: همانطور که آیت الله محمدی ری شهری در مقدمه کتاب دانشنامه احادیث پزشکی عنوان می کند، مخاطب فصولی این کتاب که مربوط به درمان بیماری ها است است پژوهشگران علوم پزشکی هستند، باید تحقیق و پژوهش بین رشته ای با همکاری بزرگان حوزه های علمیه؛ متخصصین طب و اندیشمندان علوم انسانی انجام شود تا جامعه بشری از این دریای علم بهره مند شوند.
حسینی یکتا ادامه داد: به عنوان مثال کتابی به نام «نسخه پیشگیری و درمان اهل بیت» که به عنوان طب اسلامی با همین رویکردی که عرض کردم، در دسترس عموم است که پیاده شده فایل های صوتی مدعیان نام اشنای این جریان است در فصل سوم-بخش اول-صفحه۱۳۵ آمده است «چگونه سلعه را درمان کنیم» در ذیل این عنوان آمده است ( سلعه در لغت غدّه است و این غده ها ما بین پوست و گوشت قرار دارد و ممکن است دیده شود و یا در زیر پوست پنهان باشد. مراد از سلعه ممکن است همان سرطان باشد) این اظهارات یک فرد بدون آگاهی از قوانین حاکم بر بدن و بدون داشتن حداقل های دانش طب است و بالطبع با این استدلال درمان سلعه. در روایات همان درمان سرطان ها است. حال چند سوال فارغ ازسندیت این روایات پیش می آید.
وی افزود: با کدام دانش سِلَحه و سرطان را یکی می دانید و یا حتی احتمال یکی بودن را می دهید ، کدام حکم در روایات را سرطان در نظر می گیرد و بر اساس آن درمان می کنید؟ اگر بر فرض هر کلمه ای که با سرطان یکی می دانید درست بود این درمان های موجود در روایات را با چه مقدار و دستوری به بیمار سرطانی می دهید یعنی اگر فلان داروی گیاهی روی سلعه یا هر کلمه دیگر که معادل سرطان می گیرید طبق روایات موثر است و آن روایات هم مستند است با چه مقداری و چه مدت این درمان را تجویز می کنید بر اساس کدام کارآزمایی بالینی این اطلاعات را به دست آوردید چطور بدون هیچ دانش پزشکی آنقدر مطمئن هستید که این استنباط ها درست است که داروهای بیمار سرطانی را قطع می کنید.
حسینی یکتا با طرح این سئوال که اگر جواب نگرفتید تکلیف بیمار که زمان طلایی درمان خود را از دست داده است چه خواهد شد، گفت: تصور کنید بیمار مستاصل یا بیمار صعب العلاجی چون سرطان به این افراد مراجعه می کند، در قدم اول که همه داروهایش را قطع می نمایند داروهایی که با استنباط های شخصی روایات استخراج کرده اند به نام ائمه به فرد تجویز می کنند و در صورت عدم درمان هم علت شکست درمان را عدم اعتقاد فرد به طب منسوب به ائمه می دانند.
وی اظهار کرد: این گونه جریانات آسیب به اعتقادات و سلامت مردم را همزمان در پی خواهد داشت. در حالی که اگر در یک پروسه دقیق علمی گزاره های صحیح را ازمیان روایات طبی استخراج کنیم و با اطمینان به جامعه علمی جهان به عنوان درمان های مستخرج از روایات معرفی نماییم چه تاثیر مثبتی بر اعتقادات مردم خواهد داشت.
رئیس هیئت مدیره طب ایرانی افزود: وظیفه انجمن علمی طب ایرانی صیانت از طب ایرانی و در پی آن اعتلای سلامت جامعه است. کارگروه نظام سلامت در اسلام در یک تلاش ۲ ساله با بهره گیری از نظرات مراجع عظام و بزرگان حوزه و دانشگاه و زمینه سازی جهت مطالعات بین رشته ای به منظور کسب دانش از رهنمودهای ائمه اطهار در حوزه پزشکی به نقطه خوبی رسیده است که بزودی با عنایت اندیشمندان حوزه و دانشگاه، شاهد اتفاقات خوبی در این حوزه خواهیم بود.
وی در آخر تاکید کرد: طب ایرانی مکتب غنی درمانی است که می تواند با قدرت در کنار طب نوین در خدمت سلامت جامعه باشد. به منظور پاسداری از این گنجینه گهربار به دور از افراط و تفریط ها؛ این انجمن آمادگی خود را جهت برگزاری نشست های علمی و در صورت نیاز جلسات مناظره اعلام می نماید.