درآمد هنگفت اوباما از سخنرانی/روسای جمهور سابق آمریکا چگونه امرار معاش می کنند؟

نیوزویک می نویسد:«چنین خبری می تواند جناح چپ حزب دموکرات به رهبری سندرز را تحریک کند چرا که او همواره علیه وال استریت سخن می گوید و معتقد است آن نهاد سبب ایجاد بحران مالی شده است. 

این تنها اوباما نیست که برای سخنرانی پول دریافت کرده است. رونالد ریگان پس از پایان ریاست جمهوری اش در سال ۱۹۸۹ میلادی برای سخنرانی در ژاپن دو میلیون دلار پول دریافت کرد. شکایت در مورد هزینه های اوباما در حالی صورت می گیرد که ترامپ مدیریت کسب و کارش را به فرزندان و دامادش انتقال داده است. او هم چنین درباره بازپرداخت مالیات خود موضوعی را فاش نمی کند». 

نیوزویک در ادامه اشاره می کند وضعیت مالی روسای جمهوری سابق امریکا در طول تاریخ چگونه بوده است. این نشریه می نویسد:«در روزهای اغازین تاسیس جمهوری در امریکا اکثر روسای جمهوری ثروتمند بودند و با املاک و زمین های قابل توجهی بازنشسته شدند. از جمله جورج واشنگتن و توماس جفرسون. «یولیسیز سایمن گرانت» از روسای جمهورسابق امریکا اما این بازی را تعییر داد زمانی که در سال ۱۸۷۶ میلادی ریاست جمهوری اش به پایان رسید وضعیت مالی بدی داشت. اولیسیس گرانت در دوران بازنشستگی در یک شرکت تجاری شریک شد که کار آن به ورشکستگی کشید. کمی بعد گرانت دریافت که به سرطان حنجره مبتلا شده، او شروع به نوشتن خاطراتش کرد تا با پولی که از فروش خاطراتش بدست می‌آورد بدهی‌هایش را بپردازد و چیزی هم برای خانواده اش باقی بگذارد. اولیسیس گرانت در حالیکه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد توانست کتاب خاطراتش را به پایان برساند، که در نهایت ۴۵۰ هزار دلار بابت آن دریافت کرد. 

اولیسیس گرانت روز ۲۳ ژوئیه سال ۱۸۸۵، اندک زمانی پس از آنکه آخرین صفحه خاطراتش را نوشت، درگذشت. در مورد هری ترومن نیز هنگام پایان ریاست جمهوری او در ژانویه ۱۹۵۳ میلادی ترومن به زادگاهش در میسوری بازگشت. او در عمل هیچ پس اندازی نداشت و تنها ۱۱۲.۵۰ دلار مقرری ماهانه از ارتش برای خدماتش در جنگ جهانی اول دریافت می کرد. او از پذیرش مشاغلی که حقوق بالایی برای آن داده می شد خودداری کرد او گفته بود که می تواند خود را به هر معامله و قیمتی بفروشد و باید منصفانه و شریف زندگی کند چرا که نماینده مردم امریکا و رییس جمهوری آن کشور بوده است. جانشینان ترومن، دوایت ایزنهاور و لیندون جانسون روسای جمهوری پیش از او نیز کتاب های شان را نوشتند و به خانه های شان بازگشتند». 

این نشریه امریکایی در ادامه اشاره می کند که همه چیز از دهه ۷۰ میلادی به این سو تغییر کرد. 

زمانی که ریچارد نیکسون مجبور شد استعفا دهد آن هم به سبب رسوایی «واترگیت» و کتاب خاطرات اش به شدت به فروش رسید. جرالد فورد با حضور در هیئت مدیره شرکت برای اولین بار قلمروی تازه ای را گشود. رونالد ریگان نیز مبلغی میلیون دلاری برای دو سخنرانی در ژاپن دریافت کرد. «بیل کلینتون» در فاصله سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹ میلادی ۶۵ میلیون دلار از سخنرانی ها پول کسب کرد. تا پیش از اولین دوره ریاست جمهوری اوباما، جورج دابلیو بوش نیز برای سخنرانی ها ۲۰ میلیون دلار سرمایه پس انداز کرده بود. اما این بدان معنی نیست که روسای جمهوری به پول دریافتی از شرکت های سرمایه گذاری برای سخنرانی های شان نیاز دارند. پس از ریاست جمهوری ترومن، کنگره قانونی را از تصویب گذراند تحت عنوان قانون ۱۹۵۸ روسای جمهوری سابق که طبق آن مقرر شد که خدمات بهداشتی و درمانی به علاوه ۲۰۰ هزار دلار سالانه و   خدمت حفاظتی از آنان به روسای جمهوری قبلی امریکا ارائه شود. هم چنین کسب درامد از طریق انتشار کتاب خاطرات هنوز بسیار سودآورتر از پرداختی های شرکت ها برای سخنرانی ها به روسای جمهوری است. گزارش ها حاکی از آن است که باراک و میشل اوباما برای چاپ کتاب هایی درباره دوران حضور خود در کاخ سفید در حدود ۶۵ میلیوندلار کسب کرده اند». 

نیوزویک در ادامه اشاره می کند که برخی از روسای جمهوری امریکا پس از پایان مدت زمان ریاست جمهوری شان کتابخانه هایی را دایر می کند و یا مراکز تحقیقاتی. این نشریه می نویسد:«بخش اعظم تلاش آنان برای کسب پول بیش تر به منظور ساختن بناها و خرید مکان های به منظور تاسیس کتابخانه ها و مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی است. فرانکلین روزولت نخستین رییس جمهوری بود که کتابخانه ای را تاسیس کرد اما هزینه ساخت آن به پول امروز امریکا تنها ۱۰ میلیون دلار بود. 

برخلاف آن جورج دابلیو بوش مرکزی را به نام خود در دانشگاه متدیست جنوبی تاسیس کرد آن هم با هزینه ۵۰۰ میلیون دلاری و مرکز ارزیابی و تحلیل و پیش بینی اوباما در دانشگاه شیکاگو نیز یک میلیارد دلار هزینه داشته است. این در حالیست که ترومن پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش به همراه همسرش سفر زمینی به سرتاسر امریکا را آغاز کرد آن هم بدون بادیگارد و خدمتکار. جیمی کارتر نیز یک مورد استثناست. او به ندرت پولی در ازای سخنرانی دریافت کرده است. اسوشیتدپرس در سال ۲۰۰۲ میلادی نوشت که او به طور عمده پول های دریافتی را به بنیاد خیریه خود می دهد. او در جورجیا زندگی معمولی ای دارد که خیلی باشکوه نیست و به پول زیادی برای نگهداری از آن نیاز ندارد.