به گزارش آراس: می دانید سرنوشت الکلاسیکو کجا شکل گرفت؟ اخراج راموس؟ نه! آن لحظهای که مارسلو با ضربه آرنج صورت مسی را خونین کرد! لیونل آدم انتقامجویی نیست و این تیپ آدمها نه در حرف بلکه در عمل، نه در لحظه بلکه در مناسبترین فرصت، ضربه را جبران و انتقام خود را میگیرند! اتفاقی که بعد از این ضربه آرنج مارسلو افتاد همان لحظهای بود که دکتر بنر به هالک تبدیل میشود. مسی به ناگاه زنده شد و رئال بهای خشم او را پرداخت.او از وقتی با دهانی پاره شده رویِ زمین افتاده بود و خون از صورتش میچکید به انتقام از طریق گلزنی فکر میکرد و این کار را در دقیقه 92 عملی کرد. مسی خشمش را درونش انبار و بعد به یک باره رها کرد. دیشب پاسخ مسی به ضربه آرنج مارسلو یکی از زیباترین گلهایش در تاریخ کلاسیکوهایش بود، جدالی که حالا او را به عنوان بهترین گلزن تاریخ خودش میبیند.
شباهت عجیب
شاید باور نکنید اما مسی و راموس خیلی بیشتر از آن چیزی که فکر میکنید به هم شباهت دارند. راموس هم مثل مسی یک جادوگر است، فوتبالیستی که تا لحظهی آخر تسلیم نمیشود و تا آخرین نفس میجنگد. گلهای حساس در دقایق پایانی بازیهای بزرگ نشانی واضح از این خلق و خوی اوست. مسی و راموس هر کدام میتوانند ابر قهرمان کتابهایِ کمیک استریپ خودشان باشند. این 2 نفر نگاهی متفاوت به بازیها دارند و آنها را داستانهایی با پایانی دراماتیک میبینند. تفاوت اینجاست که وقتی راموس به لحظه «بروس بنری»اش میرسد گاهی همه چیز را از دست میدهد؛ مثل اخراج دیشب.
استعاره رئال
این بازی برایِ مادریدیها حکم استعارهای از کل دوران رهبری زیدنالدین زیدان داشت. تقصیر زیدان نبود که راموس تصمیم گرفت آن تکل وحشتناک را رویِ پای مسی بزند و اخراج شود. تقصیر زیدان نبود که کاسیمیرو برای اخراج شدن بازی میکرد اما بعد از اخراج راموس حضور خامس در بازی کمی عجیب بود.
اشتباه تاکتیکی
خامس گل تساوی را زد اما مادریدیها در این مقطع از بازی 3-4-3 بازی میکردند و البته 2 مدافع از 3 مدافع آنها یعنی مارسلو و کارواخال بودند عملا نقش بالهای هجومی را به عهده گرفته بودند.ناچو در مرکزِ خط دفاعی تنها به نظر میرسید. استفاده درست از نیمکتنشینانی مثل مارکو آسنسیو، آلوارو موراتا، ایسکو، لوکاس واسکس و خود خامس یکی از امضاهای موفقیت زیدان روی تیمش بوده. وقتی در فاصله تنها 30 ثانیه به پایان وقتهایِ اضافه سرخی روبرتو از سمت راست خط دفاعی خودشان به مرکز زمین هجوم برد، کاسیمیرو کجا بود؟ روی نیمکت، برای اینکه اخراج نشود! یا وقتی ژوردی آلبا از سمت چپ پاس داد و در نهایت توپ را برایِ مسی کاشت، اگر راموس بود نمیتوانست راه ضربه مسی را ببندد؟
راموس و مارسلو سعی کردند در این بازی با خشونت مسی را مهار کنند اما رویکرد آنها باعث شد مسی از نابغهای ریزنقش به ابرقهرمانی شکستناپذیر بدل شود، ابرقهرمانی که بعد از گل دومش پیراهنش را در آورد و نامش را به تمام سانتیاگو برنابئو نشان داد؛ در لحظهای که در تاریخ لالیگا جاودانه شد.