دانشمندان آزمایشگاه پیش رانش جت (JPL) ناسا در پاسادنا کالیفرنیا با استفاده از مرکز شبکه فضای دوردست گلداستون ناسا که در کالیفرنیا واقع شده، پرتوی از امواج مایکروویو را به کره ماه ارسال کنند. با ضبط امواج منعکس شده، دانشمندان توانستند دو فضاپیما را در مدار ماه در فاصله 380 هزار کیلومتری زمین شناسایی کنند که یکی از آنها هنوز فعال است.
این فضاپیمای فعال همان (Lunar Reconnaissance Orbiter(LRO ناساست که از سال 2009 در مدار ماه قرار دارد. مشخصات مداری این فضاپیما به خوبی شناخته شده اند، و دانشمندان توانستند با استفاده از سیستم های ردیابی، امواج مایکروویو منعکس شده از آن را به راحتی تشخیص دهند.
این گروه سپس با استفاده از همین تکنیک، تلاش کردند سفینه Chandarayaan-1 هندی را بیابند. این سفینه در ماه اکتبر سال 2008 به سمت ماه پرتاب شد و از آگوست 2009 دیگر از آن خبری در دست نبود. بنابراین یافتن آن کمی دشوارتر بود.
گروه دانشمندان ناسا در بیانیه ای اظهار کردند:
یافتن LRO تا حدی ساده بود چرا که ما با ردیاب های این فضاپیما در ارتباط بودیم و اطلاعات کامل مدار آن را در اختیار داشتیم. اما یافتن فضاپیمای هندی کار بیشتری نیاز داشت چون آخرین ارتباط با این سفینه در آگوست 2009 ثبت شده بود.
برای ردیابی این سفینه، دانشمندان در نظر گرفتند که این فضاپیما با اندازه ای حدود 1.5 متر عرض در مدار قطبی کره ماه قرار داشته است ، زمان گردش به دور مدار آن 2 ساعت و 8 دقیقه بود، و حدود 200 کیلومتر از سطح ماه فاصله داشت.
به همین دلیل دانشمندان در ژوییه 2016 پرتو امواج مایکروویو خود را به 160 کیلومتری بالای قطب شمال ماه ارسال کردند تا بلکه انعکاسی از Chandrayaan-1 به دست آورند. و شانس خوش اینکه این فضاپیما در عرض چهار ساعت دو بار از محدوده ی این پرتوها عبور کرد.
بدین ترتیب دانشمندان ناسا توانستند محل فعلی این فضاپیما را مشخص کنند و متوجه شدند که مدار آن نسبت به سال 2009، حدود 180 درجه یا یک نیم دایره تغییر کرده اما هنوز در همان مدار به دور ماه در گردش است.
