آراس_ سرویس سیاسی: عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها تاکید کرد: احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری خود هر چند وقت یک بار مایل بود تا به لحاظ داخلی و گاهی خارجی بحثی را به میان کشد تا به موضوعی قابل طرح تبدیل شود و این از ویژگیهای منحصر به فرد او است که با طرح مسئلهای درصدد موجسازی بود و در دوران ریاست جمهوریاش تقریبا این شیوه عادی و متعارف برای مردم شده بود.
در تمامی دنیا روسای جمهوری پس از پایان دوران ریاست جمهوری خود میتوانند نسبت به اتفاقات بینالمللی واکنش نشان دهند. محمود احمدینژاد هم احتمالا به همین دلیل در دو روز گذشته نامهای به دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا نوشت.
احمدینژاد که در نامه خود تاکید کرده بود که این یک کار سیاسی نیست، شاید به همین دلیل بود که در پایان برای دوران ریاست جمهوری ترامپ که کشورمان را تهدید کرده و قانونی را به امضا درآورده که در صورت تائید نهایی ایرانیان برای ورود به آمریکا منع میشوند، آرزوی موفقیت کرده است.
غلامرضا ظریفیان، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها درباره نگارش نامه احمدینژاد به دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا گفت: واقعیت این است، اگر بخواهیم یک نگاه منصفانه به مسئله داشته باشیم در همه جای دنیا هر فردی که در موقعیت ریاست جمهوری قرار میگیرد بعد از اتمام این دوران به دلیل جایگاهی که داشته، در بعضی مواقع این اجازه را دارد تا در هنگامههای مختلف بروز و ظهور بینالمللی داشته باشد.
این عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها در ادامه افزود: البته این افراد کسانی هستند که به لحاظ شخصیت و موقعیت جهانی اقبال ویژهای به آنها در دوران ریاستشان شده است. به عبارتی دیگر جامعه جهانی آنها را به عنوان یک انسان متفکر، طرفدار صلح یا کسی که نقش مهمی درزمان مسئولیت اش داشته، می شناسد. به طور مثال در ایران در همین رابطه میتوانیم از آقای خاتمی نام ببریم که موفقیت جهانی داشته و بحثی (گفتوگوی تمدنها) را به سازمان ملل ارائه کرده که همین امر برای او سرمایه ای خاص محسوب میشود. شرایط آقای اوباما (رئیس جمهور سابق آمریکا) هم به همین شکل است.
وی تصریح کرد: نکته دوم در این رابطه بحث تاثیرگذاری است در واقع احمدینژاد باید بداند که نوع کنش و اندیشه آن در زمانی که در ریاست جمهوری مسئولیت اداره کشور را بر عهده داشته چه میزان از تاثیرگذاری مثبت در جهان پیرامون برخوردار بوده است.
ظریفیان در همین رابطه تاکید کرد: احمدینژاد در دوران ریاست جمهوری خود هر چند وقت یک بار مایل بود تا به لحاظ داخلی و گاهی خارجی بحثی را به میان کشد تا به موضوعی قابل طرح تبدیل شود و این از ویژگیهای منحصر به فرد او است که با طرح مسئلهای درصدد موجسازی بود و در دوران ریاست جمهوریاش تقریبا این شیوه عادی و متعارف برای مردم شده بود.
این عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها یادآور شد: مردم ایران میدانستند که احمدینژاد اینگونه رفتار یا گفتار میکند. البته شاید از دیدگاه برخی که شغلشان ارزیابی شخصیت است، او در یک گونه خاص تیپ قرار میگیرد که به لحاظ شخصیتی مایل است که هر از گاهی مسئلهای را مطرح کند خارج از اینکه تا چه اندازه به موفقیت میرسد و حتی تا چه میزان بر شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور تاثیر میگذارد. احمدینژاد بر این تصور است که موج یا جریانساز باشد، اما اقدامات او کنش و واکنش بر میانگیخت و کشور را در این رابطه دچار مشکلاتی کرد.
وی در اینباره که احمدینژاد در حالی این نامه را مینویسد که دولت او دارای پروندههای تخلف است، اضافه کرد: تخلفات حقوقی و قضایی است و در موقعیتی نیستم که ببینم تا چه اندازه منجر به صدور حکم برای ایشان میشود ولی حداقل به عنوان کسی که بررسیهایی دارد معتقدم احمدینژاد اگر منصفانه مورد نقد جدی جامعه ایران از جناحهای مختلف قرار میگرفت، دوره او به یک عبرت خوبی برای بسیاری از دولتمردان جامعه است.
ظریفیان تصریح کرد: در دوره احمدینژاد ما با بحرانهای زیادی روبرو شدیم و منابع ما توان حل آنها را نداشت. نتیجه آن شد که فاصله طبقاتی بیشتر و رشد اقتصادی کاهش یافت و در عرصه بینالمللی تصویر نامعقولی از جمهوری اسلامی با رفتار ظالمانه ای نظام بینالملل همراه شد که فرصتی را برای نوعی اجماع جهانی بر علیه کشورمان به وجود آورد و در نهایت به قطعنامههای انجامید که فضاحتی به بار آورد که در دوره جنگ تحمیلی هم شاهد نبودیم.
این عضو انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها در ادامه اظهار داشت: در صورت به وجود آمدن مرزبندی دقیق توسط کسانی که دل به ارتقا کشور و انقلاب دارند این دوره میتوانست دورهای باشد برای اینکه دولتمردان ما آن را مبنایی قرار دهند که خیلی از کارها را به شکل دیگری صورت گیرد.