۹ روش ساده برای سوزاندن چربی دور شکم

به گزارش آراس: بشیر قلی‌زاده سرچشمه: چربی دور شکم علاوه بر اینکه فرم بدن را به هم می‌ریزد و باعث ناراحتی و نگرانی فرد می‌شود، معایب بسیار خطرناک دیگری نیز دارد. هنگامی که چربی دور شکم گسترش یافته و قطر آن بیشتر می‌شود، مشکلات بهداشتی عدیده‌ای برای شخص مبتلا ایجاد می‌کند. در ادامه لازم است بگوییم که بافت اضافی دور شکم را چربی احشایی می‌نامند که بر روی هورمون‌های مانند کورتیزول و مواد التهابی مثل سیتوکین اثر گذاشته و بر تولید انسولین نیز اختلال ایجاد می‌کنند. از جمله مشکلات معمول چربی دور شکم اضافه شدن وزن است و از آن بدتر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی است که نمی‌توان نادیده گرفت. در این یادداشت شما را با چند روش که اثرگذاری آنها ثابت شده است آشنا می‌کنیم. آشنایی با جدیدترین و مفید‌ترین روش‌ها برای رهایی از چربی دور شکم.

 

 

هرگز دست از حرکت کردن بر ندارید

یک مورد مهم درباره چربی‌های دور شکمی(احشایی) وجود دارد: این چربی با ورزش‌های هوازی چون دویدن، دوچرخه سواری، شنا، و هر ورزشی که باعث شود ضربان قلبتان بالا رفته و عرق کنید از بین می‌رود، به شرط آن‌که به طور مستمر انجام دهید. مطالعات در این رابطه نشان داده است که تقریبا ۲۰ کیلومتر پیاده روی در طول هفته می‌تواند به شما کمک کند تا از شر چربی‌های دور شکم رهایی یابید.  

مصرف گوشت را کم کنید 

البته شما می‌دانید که ساختار اصلی عضله‌ها در بدن پروتئین‌ها هستند. شما با خوردن پروتئین می‌توانید به عضله سازی بدن خود در هنگام ورزش کردن کمک کنید. در ضمن پروتئین‌ها ساختار اصلی انسولین (انسولین یک ماده شیمیایی پروتئینی است که توسط سلول‌هایی به نام سلول (بتا) که در جزایر لانگراس در لوزالمعده قرار دارند، تولید می‌شوند و وظیفه کنترل قند خون در بدن را به عهده دارد) را تشکیل می‌دهند. لوئیس؛ مدیر کلنیک چاقی کرنل می‌گوید:«ذخیره چربی در اطراف شکم بسیار مشهود است و استفاده از رژیم غذایی سرشار از پروتئین به شما در برابر مقاومت انسولین کمک خواهد کرد». یک روش جایگزی برای دریافت پروتئین از گوشت، آب پنیر مخلوط با تنلقلات سالم شده است.

در یک مطالعه که بر روی زنان چاق انجام شده است، نتیجه چنین بوده است؛ گروه اول: رژیم غذایی به مدت هشت هفته که شامل ۳۰٪ درصد پروتئین، ۴۰٪ کربوهیدرات و ۳۰٪ چربی بود. این افراد نسبت به زنانی که برنامه غذایی آنها؛ گروه دوم: ۱۶٪ پروتئین، ۵۵٪ درصد کربوهیدرات و ۲۶٪ درصد چربی بود. مقدار از دست دادن چربی دور شکم گروه اول بیشتر از گروه دوم بود.

 

در مصرف چربی‌های اشباع و غیر اشباع دقت کنید

چربی‌های دور شکم بیشتر از نوع چربی‌های اشباع شده هستند. مطالعات منتشر شده در سوئد نشان می‌دهد زمانی که افراد ۷۵۰ کالری بیشتر در طول ۷ هفته خورده‌اند، چه در قالب روغن نخل(اشباع) و یا روغن آفتابگردان (اشباع نشده) نتایج اینگونه بود که چربی‌های اشباع شده توده چربی دور شکم را افزایش می‌دهند. از این رو توصیه می‌شود که از موادی چون آجیل، دانه‌ها و ماهی که چربی‌های اشباع نشده دارند، در برنامه غذایی بیشتر استفاده شود.

استفاده از سرکه برای سوزاندن چربی‌ها

مطالعات انجام شده در ژاپن ثابت می‌کند که اگر افراد چاق به مدت ۸ هفته روزانه ۲ الی ۳ قاشق غذاخوری سرکه میل کنند، می‌توانند شاهد کاهش چربی دور شکم خود باشند. پرفسور پاملا استاد دانشگاه میریلند می‌گوید که اسید استیک موجود در سرکه‌ها باعث سوزانده شدن چربی‌ها می‌گردد.

 

یوگا 

یوگا تمرینی موثر برای کاهش چشم گیر چربی دور شکم

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ صورت گرفت، نشان داده است که زنانی که به مدت ۱۶ هفته تمرین یوگا انجام دادند با کاهش چشم گیر چربی دور شکم روبه رو شدند. از مزایای تمرین یوگا این است که افراد با آرامشی که با انجام حرکات یوگا به دست می‌آورند، استرس را از خود دور می‌کنند. هورمون استرس رابطه زیادی با چربی دور شکم دارد. این بدان معنی است که با افزایش استرس چربی دور شکم نیز افزایش می‌یابد. سعی کنید در هر بار تمرین کردن ۱۰ دقیقه بدنتان را در آرامش کامل نگه دارید. 

 

خواب 

شب‌ها به اندازه کافی بخوابید

به طور معمول کمتر از ۵ ساعت خوابیدن در طول شبانه روز می‌تواند چربی دور شکمتان را افزایش دهد. بهترین زمان برای خوابیدن شب بوده و اندازه آن ۷ الی ۸ ساعت می‌باشد.

نوشیدن دو الی سه لیوان چای سبز را فراموش نکنید

نوشیدن ۲ الی ۳ فنجان چای سبز در طول شبانه روز  را به شما توصیه می‌کنیم. از آنجایی که چای سبز به مقدار کافی آنتی اکسیدان دارد این‌کار علاوه بر چربی سوزی به جوان ماندن شما نیز کمک فراوانی می‌کند. 

بیشتر بدانید: ۶ ماده غذایی که شما را چند سال جوان‌تر می‌کند

از مواد غذایی فیبردار استفاده کنید

فیبرهای درون غذا نیز در بلند مدت قادر هستند، چربی احشایی دور شکم را کاهش دهند. از جمله مواد پرفیبر می‌توان به سیب، نخود سبز، لوبیاچیتی و دیگر غذا‌های که به پرفیبر بودن مشهور هستند، اشاره کرد.