کد خبر: ۱۹۶۵۲
تاریخ انتشار: ۲۰:۳۴ - ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۶
یکشنبه 10 اردیبهشت ماه 96 به مناسبت هفته سلامت و در آستانه روز روانشناس، همایشی یک روزه با مدیریت گروه آموزش و ارتقای سلامت و با همکاری گروه روانپزشکی و گروه سلامت روان معاونت بهداشتی و با حضور روانشناسان شهرهای اهواز، کارون، باوی و حمیدیه و کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در دانشکده بهداشت دانشگاه برگزار شد

یکشنبه 10 اردیبهشت ماه 96 به مناسبت هفته سلامت و در آستانه روز روانشناس، همایشی یک روزه با مدیریت گروه آموزش و ارتقای سلامت و با همکاری گروه روانپزشکی و گروه سلامت روان معاونت بهداشتی و با حضور روانشناسان شهرهای اهواز، کارون، باوی و حمیدیه و کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در دانشکده بهداشت دانشگاه برگزار شد.

دکتر مرضیه عربان مدیر گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در این همایش گفت: یکی از مهمترین معضلاتی که سیستم بهداشتی کشور با آن مواجه می باشد، سواد سلامت پایین می باشد که به خصوص اگر در حوزه سلامت روان باشد، می تواند مسائل و مشکلات متعددی را برای کشور به همراه داشته باشد، زیرا طبق آمارها در حدود یک سوم جمعیت کشور، با مسائل سلامت روان روبرو می باشند که با در نظر گرفتن این افراد و خانواده هایشان، می توان گفت که بیش از نیمی از جمعیت به نوعی با مسائل و معضلات سلامت روان سر و کار دارند، لذا بهترین کار این است که سواد سلامت روان را ارتقاء داد تا در هنگام مشکل، بتوان بهترین و مناسب ترین مداخله را انجام داد.

عربان ادامه داد: بهترین و هزینه-اثربخش ترین مداخله، آموزش می باشد، آن هم آموزش به تیم ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، بنابراین برنامه امروز با هدف ارتقاء سطح سواد سلامت روان و چگونگی مواجهه با استرس های شغلی و افسردگی برگزار می شود.

مدیر گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به علت انتخاب همایش اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه در حال حاضر نقش گیرندگان خدمات در مراقبت های بهداشتی بسیار مهم شده است و از طرف دیگر بیماری های روانی، ماهیت مزمن و پیچیده دارند، لذا نیازمند آگاه سازی و آموزش مددجویان گیرنده خدمت هستیم تا بتوان با صرف کمترین وقت و هزینه، مداخله آموزشی مناسب و یا درمان مناسب را به مردم ارائه نمود.

وی خاطرنشان کرد: سواد سلامت روان به علت شرایط خاصی که دارد به راحتی قابل حصول نیست و موانعی بر سر راه ارتقاء سطح سلامت روان وجود دارد که می توان عقاید و باورهای منفی در خصوص درمان های روانپزشکی و به خصوص استفاده از داروها، نگرش منفی به افراد دارای مشکلات روانی، ماهیت پیچیده بیماری های روانی و ترجیح مردم در مراجعه به  افراد غیرمتخصص را از آن جمله برشمرد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: وظیفه ما در سیستم بهداشتی این است که بتوانیم شناخت ها و آگاهی های ناکافی، نگرش های منفی و رفتارهای نادرست را تعدیل نماییم به نحوی که بتواند به ارتقای سطح سواد سلامتی  و انجام رفتارهای سالم توسط مردم بینجامد.

وی با اشاره به راهکارهای ارتقاء سواد سلامت روان بیان داشت: پویش های اجتماعی، انجام مداخلات در سطح مدرسه و دانش آموزان و برنامه های آموزشی چند سطحی ازجمله این موارد هستند. برای انجام مداخلات چند سطحی، مسئولین و تیم ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می توانند با پل زنی بین بخش سلامت با سایر سازمان هایی که به نحوی با سلامت مردم سر و کار دارند موجبات  توانمندی و رفاه بیشتر مردم و جامعه را فراهم آورند.

عربان تصریح کرد: سلامتی مقوله ای چند بعدی است و فقط در اختیار وزارت بهداشت نیست و نهاد ذکر شده فقط متولی امر سلامت است، بنابراین سلامتی مردم زمانی ارتقاء می یابد که سایر سازمان ها مانند وزارت آموزش و پرورش، وزارت رفاه، وزارت ورزش و جوانان، وزارت صنعت و معدن، وزارت ارتباطات و ... ارتباط تنگاتنگی با وزارت بهداشت داشته باشند و بین همه این نهادها یک ارتباط مناسب شکل بگیرد.

دکترای تخصصی آموزش سلامت گفت: انسان سالم می تواند محور توسعه پایدار باشد و سلامت روان بخش جدایی ناپذیر سلامت است که نباید مغفول بماند.

وی به روش های آموزشی مناسب جهت ارتقاء سلامت روان اشاره کرد و اظهار داشت: ارائه پوستر، چند رسانه ای(مولتی مدیا) و ترویج آموزش های مناسب سازی شده (Tailored) که بهترین نوع آموزش برای پیشگیری، درمان و مدیریت بیماری ها با توجه به ویژگی های جامعه هدف است، از جمله روش های آموزشی مناسب جهت ارتقاء سواد سلامت روان می باشند.

عربان در پایان یکی از مهمترین راهکارهای ارتقاء سواد سلامت روان را ارتقاء سواد سلامت متخصصین امر سلامت دانست و افزود: با ارتقای سواد سلامت روان متخصصین امر سلامتی و برقراری ارتباطات مناسبی بین متخصص و مددجو می توان بهترین ها آموزش ها را به مردم ارائه نمود؛ به گونه ای که موجبات تغییر نگرش و کاهش انگ ناشی از بیماری های روانی و نهایتا تغییر رفتار که همانا درخواست کمک یا پذیرش درمان دارویی در خصوص معضلات سلامت روان می باشد را فراهم نمایند.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر: