جنتی: خبر دارم که می‌خواهند با کمک صداوسیما رای روحانی را بشکنند

آراس_ سرویس سیاسی: در اتاق‌های فکرشان چنین تحلیل کرده‌اند که «آقای روحانی در انتخابات 96 به سبب فقدان رقیب جدی، رای خواهد آورد؛ اما ما باید در صداوسیما تلاش کنیم که با پایین ترین رای ممکن انتخاب شود»؛ اگر این اطلاعات درست باشد این خود لکه ننگی برای رسانه ملی است .برخی از سایت‌های خبری و نشریات برای خود حاشیه امن درست کرده‌اند.

به گزارش جماران ، علی جنتی این روزها با عنایت به در پیش بودن انتخابات دوزادهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراها، روزهای پر مشغله‌ای را سپری می‌کند؛ وی از سوی حزب متبوعش یعنی "اعتدال و توسعه" مسئولیت ساماندهی امور انتخاباتی را متکفل شده است؛ حزب آنها در انتخابات گذشته نخستین گروهی بودند که به حمایت از دکتر روحانی پرداختند و قطع به یقین در انتخابات پیش‌رو نیز همین مشی را برمی‌گزینند. 

 

به منظور آگاهی از کم و کیف فعالیتهای انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه و همچنین تحلیل اقدامات تخریبی و ایذایی مخالفان دولت یازدهم در آستانه انتخابات، با علی جنتی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس ستاد انتخاباتی  اعتدال و توسعه  به گفت و گو نشستیم.

عملکرد دولت تدبیر و امید را در این حدود 4 سال در حوزههای مختلف،  چگونه ارزیابی میکنید؟ به نظر میرسد گاه در بیان دستاوردهای دولت یازدهم اهمال و کوتاهی صورت میگیرد و این امر بر هجمه مخالفان برای تخریب دولت بویژه با توجه به در پیش بودن انتخابات، می‌افزاید. 

 ارزیابی جامع از عملکرد دولت یازدهم نیازمند فرصتی موسع است و در مجالی اندک، پرداختن به تمام ابعاد و زوایای آن مقدور نیست؛ اما به صورت کلی ارزیابی من از عملکرد دولت تدبیر و امید فارغ از عضویت سه و سال و نیمه ام در این دولت، یک ارزیابی مثبت است؛ دولت یازدهم در شرایطی متولی و متصدی امور اجرایی شد که کشور یک دوره 8 ساله فاجعه بار را پشت سر گذاشته بود. در زمینه سیاست خارجی، روابط ایران با اکثر کشورهای دنیا اعم از همسایگان و غیرهمسایگان، پرتنش و تخاصم آمیز بود؛ به نحوی که عملکرد دولت قبل، کشور را در ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد برده بود؛ امری که علاوه بر اعمال تحریمهای ظالمانه، ما را در آستانه جنگ و تهاجم خارجی نیز قرارمیداد. 

از سویی دیگر، عملکرد دولت قبل در رابطه با مسائل سیاست خارجی موجب شد تا یک اجماع جهانی علیه کشور ما شکل بگیرد و به جهانیان چنین القاء شود که ایران به دنبال بمب اتم است؛ از اینرو بر گستره ایران هراسی و نگاه تحقیرآمیز غربیها علیه ما افزوده شود. درزمینه مسائل اقتصادی نیز، علیرغم درآمدهای کلان نفتی دولت نهم و دو سال نخست دولت دهم و عواید کلان 700 میلیارد دلاری کشور، عملا شاهد ورشکستگی و یا تقلیل ظرفیت بسیاری از بنگاه ها و مراکز تولیدی کشور بودیم؛ امری که منتج به شیوع و فراگیری بحران بیکاری در کشور شد. 

بنابراین دولت یازدهم در آغاز کاربا انبوهی از مشکلات و معضلات روبروبود. اولویت ترسیم شده در این دولت، شکستن اجماع جهانی علیه ایران و رفع تحریمهای ظالمانه بود؛ که این مهم از طریق تلاش شبانه روزی و هوشمندی و کارآمدی تیم مجرب و زبده دیپلماسی دولت یازدهم محقق شد و حصول توافق با 6 قدرت جهانی به سرانجام رسید؛ توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که در ماجرای برجام، مقوله مهمتر از رفع تحریمها، ترمیم چهره بین المللی جمهوری اسلامی بود؛ امروز شاهد هستیم که معتبرترین و قدرتمندترین کشورهای دنیا از رئیس جمهور کشورمان دعوت به عمل میآورند و هیئتهای عالیرتبه سیاسی و اقتصادی به صورت گسترده ومداوم برای سرمایه گذاری و عقد قراردادهای اقتصادی وتجاری به کشورمان عزیمت میکنند. 

  

در حوزه مسائل اقتصاد داخلی نیز دولت تلاش زیادی را مصروف برداشتن موانع قانونی تولید کرد؛ در این رابطه، چند لایحه از ناحیه دولت به مجلس ارسال شد که پس از تصویب در قوه مقننه با تنظیم آیین نامه های اجرایی، تلاش شد در فرآیند تولید و رونق اقتصادکشور، تسهیل و تسریع صورت گیرد؛ در بحث موانع رشد اقتصادی نیز بخشی از کاستیها به مجوزهای زائد و دست و پا گیر در وزارتخانه ها مربوط میشد که در این رابطه نیز اقداماتی درخور توجهی صورت گرفت و حدود 400 مورد از مجوزهای وزارتخانه‌ها که فرآیند رشد و رونق اقتصادی را به تاخیر میانداخت، حذف شد. همچنین در این دولت، مساعدتهای مالی و تسهیلاتی بسیاری به کارآفرینان و صنعتگران کشور در جهت رونق تولید و اقتصاد انجام گرفت. 

البته در شرایط فعلی، دولت با مشکلات و معضلات عدیده ای نیز مواجه است که بخش اعظم آنها ناشی از اقدامات و سیاستهای دولت قبل است؛ در بحث معضل بیکاری، علیرغم اینکه دولت در سال گذشته 700 هزار شغل ایجاد کرد اما سالانه یک میلیون و 200هزار نفر به طور میانگین به متقاضیان شغل در کشور افزوده میشود که این مقدار طبعا تناسبی با میزان شغل ایجاد شده ندارد و به معضل بیکاری دامن میزند؛ در این رابطه نیاز است تا اقدامات بیشتری از جانب دولت صورت گیرد. در رابطه با خصوصی سازی نیز در دولت یازدهم اقدامات مثبت و ارزنده‌ای صورت گرفت؛ در دوره های قبلی با وجود تصویب و ابلاغ سیاستهای اصل 44، عملا خصوصی سازی واقعی محقق نشد وما شاهد گسترش شرکتهای متعددی بودیم که «خصولتی» نام گرفته بود ؛ اما این دولت تلاش کرد تا واگذاری بنگاه های بخش دولتی به بخش خصوصی واقعی و کارآمد صورت گیرد. 

در مقطع فعلی، مهم ترین مشکل کشور رکود اقتصادی است؛ علیرغم اینکه به تصریح نهادهای تخصصی بین‌المللی نظیر صندوق بین المللی پول و بانک جهانی در این دولت رشد اقتصادی کشور از منفی 8/5 به بالای 5 درصد رسیده اما کماکان رکود اقتصادی حکمفرماست؛ که در این رابطه قطعا هم افزایی سایر نهادها با دولت و رفع برخی معضلات ساختاری و کارکردی، دورنمای امیدبخشی را ایجاد خواهد کرد. 

 بنیان اینگونه فشارها و تخریبها که بعضا مرزهای اخلاق و ادب و انصاف را پشت سر می‌گذارد، در دولت احمدی نژاد گذاشته شد؛ رئیس دولت قبل شکستن حرمتها و حریمها و منزوی کردن سرمایه های اجتماعی کشوررا بنیان نهاد و فرهنگ اتهام زنی ودروغ پردازی را وارد چرخه ادبیات سیاسی کشور کرد و اکنون نیز همان مشی توسط عده ای از همراهان گذشته وی دنبال می‌شود؛ افراد و طیف‌هایی که با نقد سازنده و گفت وگوی انتقادیِ مسالمت آمیز بیگانه‌اند و برای اثبات خود به دنبال تخریب دیگران هستند که این یک انحطاط اخلاقی نمایان در جامعه امروز ما است.   

 

بخش قابل توجهی از بودجه فرهنگی کشور به سازمان عریض و طویل صداوسیما تعلق میگیرد و اخیرا نیزپیشنهاد افزایش هزار میلیاردتومانی بودجه این سازمان به مجلس ارایه شده است؛ با این وجود صداوسیما علنا به یک سازمان معارض دولت تبدیل شده است؛ شما چندی پیش از فعالیت مستمر اتاق فکرهای تخریب دولت گفته بودید، آیا می‌توان ردپای اعضای این اتاق فکر ایذایی را در رسانه ملی هم یافت؟   

 متاسفانه رویکرد صداوسیما نسبت به دولت تدبیر و امید، در طول این دوره رویکرد منفی بوده است واین امر بارها مورد اعتراض شخص رئیس جمهور و دولتمردان واقع شده است؛ چه در دوران رئیس سابق صداوسیما و چه در دوران رئیس فعلی آن ، بارها آقای رئیس جمهور در جلسات هیات دولت، صداوسیما را مورد انتقاد قرار دادند و به برخی رویکردهای تخریبی رسانه ملی علیه دولت معترض شدند؛ در ماجرای برجام نیز شاهد بودیم که صداوسیما عملا تریبون خود را در اختیار مخالفان برجام قرار داده بود؛ در سایر موارد نیز الگوی رفتاری رسانه ملی عملا برجسته سازی نقاط ضعف و کوچک نمایی دستاوردهای دولت یازدهم بوده است از اینرو صداوسیما از حالت یک رسانه ملی خارج شده و جایگاه خود را به یک گروه سیاسی اپوزیسیون دولت تقلیل داده است؛ این سازمان در دولت احمدی نژاد علی رغم معضلات فراوان آن دوره ، دربست در اختیار دولت وقت بود و حالا نیز با همان عوامل علیه دولت یازدهم عمل میکند؛ آنها حتی در برخی از اتاقهای فکرشان چنین تحلیل کرده اند که «آقای روحانی در انتخابات 96 به سبب فقدان رقیب جدی، رای خواهد آورد؛ اما ما باید در صداوسیما تلاش کنیم که با پایین ترین رای ممکن انتخاب شو»؛ اگر این اطلاعات درست باشد این خود لکه ننگی برای رسانه ملی است که باید زیرنظر قوای سه گانه ودر جهت تقویت دولت عمل کند. 

 اولا اکثر این سایت‌ها و خبرگزاری‌ها که البته کارکرد یک خبرگزاری را هم ندارند در دولت گذشته مجوز گرفته‌اند؛ ثانیا سیاست دولت یازدهم این بود که به متقاضیان تاسیس سایت خبری و نشریه که واجد شرایط قانونی باشند فارغ از رویکردشان در موافقت یا مخالفت با دولت ، مجوز داده شود و طبق قانون مطبوعات با تخلفات آنها برخورد شود . لذا در این رابطه دقیقا بر اساس قانون عمل شد و ملاحظه ای از حیث رویکرد حمایتی یا انتقادی رسانه ها به دولت، وجود نداشت؛ اما متاسفانه برخی از این سایتهای خبری و نشریات برای خود حاشیه امن درست کرده اند و علیرغم اینکه در هیئت نظارت بر مطبوعات تخلفاتشان محرز میشود، با تسامح با آنها برخورد میشود ؛ برای نمونه هفته نامه 9 دی به سبب تخلفات عدیده چند بار توقیف شد اما هر دفعه حتی قبل از ارجاع به دادگاه، رفع توقیف گردید؛ برعکس گاهی یک روزنامه یا نشریه قبل ازطرح  تخلف آن درهیئت نظارت توسط دستگاه قضا توقیف شده است.

 این برخوردهای دوگانه به هیچ وجه قابل قبول نیست؛ در دولت یازدهم بر اساس یک معیارهای مشخص به رسانه های واجد شرایط یارانه داده شده ودر رابطه با تخلفاتشان هم وزارت ارشاد همین رویه را دارد؛ اما برخی از آنها به خاطر وابستگی به نهادهای خاص هم از بودجه دولتی استفاده میکنند و هم دولت را تخریب میکنند. در حال حاضر حدود سه هزار سایت که اکثرشان خبری هستند فاقد شناسنامه‌اند و اتفاقا منافع شان هم در همین بی‌هویتی است؛ چرا که اگر گردانندگان آنها مشخص شوند در صورت بروز تخلف، برخورد قانونی با آنها میسر است. وزارت ارشاد دولت یازدهم درسه نوبت برای آنها مهلت تعیین کرد که برای اخذ مجوز و شناسنامه دار شدن مراجعه کنند اما از این امر استنکاف کردند و وقتی خواستیم با آنها برخورد کنیم از مراکز مختلف فشار آوردند که این سایت‌ها توقیف نشوند ؛ بیشتراین سایت‌ها همان هایی هستند که بی پروا اتهام میزنند و با نشر اکاذیب فضای جامعه را آلوده میکنند. برای مقابله با آنها قطعا مساعدت و همکاری بیش از پیش دستگاه قضایی کارساز خواهد بود. 

شما اخیرا به سمت ریاست ستاد انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه منصوب شده اید؛ آیا حزب متبوع شما در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر سال 96 همچون انتخابات 94 با اصلاح طلبان ائتلاف میکند؟ 

امور مقدماتی مربوط به فعالیتهای انتخاباتی در حزب اعتدال و توسعه آغاز شده است اما بسط و گسترش این کار منوط به آغاز به کار ستاد انتخاباتی دکتر روحانی  میباشد؛ وقتی ستاد مزبور شروع به فعالیت کند، طبیعتا نیروها و طیفهای حامی دکتر روحانی در یک ساختار مشخص قرار میگیرند. قطعا حزب اعتدال و توسعه نیز با همه امکانات و توان از دکتر روحانی حمایت خوهد کرد؛ کما اینکه در سال 92 قبل از حمایت بسیاری از گروههای اصلاح طلب و اعتدالگرا، این حزب اعتدال و توسعه بود که به حمایت از دکتر روحانی برخاست و نیروهای خود را برای همکاری درانتخابات و ستاد دکتر روحانی بسیج کرد. 

خوشبختانه در این دوره میان همه گروهها و نیروهای اصلاح طلب، اعتدالگرا و بخشی از اصولگرایان معتدل در مورد کاندیداتوری دکتر روحانی اتفاق نظر وجود دارد و تلاش ما بر اینست که هماهنگ با سایر جریانات حامی ایشان عمل کنیم. پیرامون انتخابات شوراها نیز تصمیم به هماهنگی با گروهها و احزاب اصلاح طلب داریم.

 

احتمالا ظرف این هفته یا هفته‌های آینده آقای محمد شریعتمداری مسئولیت ستاد انتخاباتی دکتر روحانی را بپذیرند و فعالیت خود را شروع کنند. 

 

 اخیرا زمزمه هایی در میان برخی از کنشگران اصلاح طلب مطرح شده که حاکی از اهتمام آنها برای معرفی یک کاندیدای پوششی یا ضربه گیر یا آلترناتیو در کنار آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت 96 است؛ موضع حزب اعتدال و توسعه در برابراین تاکتیک انتخاباتی چیست؟ 

دوستان ما درحزب اعتدال و توسعه معتقدند در انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو گروهها و نیروهای اصلاح طلب و اعتدالگرا نباید کاندیدایی غیر از آقای روحانی معرفی کنند؛ اینکه برخی اصلاح طلبان معتقدند یک کاندیدای پوششی ، کمک رسانِ دکتر روحانی خواهد بود مورد قبول ما نیست.  

اولا در دولت، هم آقای دکتر روحانی و هم دکتر جهانگیری تاکید داشتند که وزراء و اعضای کابینه هیچگونه دخالتی در انتخاب هیئت رئیسه مجلس دهم نداشته باشند؛ در حزب اعتدال و توسعه نیز هیچگونه اقدامی در این راستا صورت نگرفت وسیاست حزب بیطرفی و عدم دخالت در انتخاب رییس مجلس بود ؛ در جریان انتخابات مجلس دهم نیز تلاش شد با اصلاح طلبان لیست واحد ارائه دهیم که این مهم در کلانشهری همچون تهران و سایر شهرهای بزرگ محقق شد و دربرخی از شهرها به استثنای مواردی جزئی، کاندیداهای حزب اعتدال و توسعه با اصلاح طلبان مشترک بود واین امر ناشی از اعتقاد عمیق ما به همکاری با کلیه گروه های همسو بود.

با توجه به تشتت اصولگرایان در فرآیند اجماع انتخاباتی شان، آیا به حمایت طیفی از آنها از دکتر روحانی در انتخابات پیش رو امید دارید؟ 

قطعا اصولگرایان به صورت طیفی و جناحی از کاندیداتوری دکتر روحانی در انتخابات پیش رو حمایت نخواهند کرد اما ممکن است تعدادی  از شخصیت های معتدل اصولگرا به صورت فردی از دکتر روحانی حمایت کنند؛ همچنانکه پبش‌بینی میشود برخی از جمعیت های مردمی با داشتن گرایش اصولگرایی از ایشان حمایت کنند. البته در طرف مقابل، همه گروه ها و واحزاب تشکیل دهند شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و همچنین طیفهای اعتدالگرا به ویژه حزب اعتدال و توسعه، از کاندیداتوری دکتر روحانی حمایت خواهند کرد. 

 

 اخیرا آقای بقایی به نمایندگی از طیف احمدی نژاد برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری 96 اعلام آمادگی کرده است؛ ارزیابی تان از کنشهای فزآینده سیاسی و انتخاباتی آنها چیست؟   

 تعدادی از افرادی که خود را مطرح کرده اند قطعا رد صلاحیت خواهند شد؛ چرا که با عنایت به ابلاغ سیاستهای کلان انتخاباتی از سوی مقام معظم رهبری، شورای نگهبان موظف شده است تا شاخص ها و معیارهای داوطلبان را از حیث مدیر و مدبر و رجل سیاسی بودن تعیین کند؛ در حال حاضر بحثهایی پیرامون این موضوع در شورای نگهبان آغاز شده است و من تصور میکنم اگر این شاخصها به صورت دقیق تعیین شود، بسیاری از افرادی که خود را در قواره کاندیداتوری ریاست جمهوری می بینند، از نامزدی در انتخابات صرفنظرکنند؛ مدیر بودن یعنی توانایی و صلاحیت اداره کشور که امر بسیار خطیری است؛ برخی تصور میکنند اداره کشور با اداره یک سازمان یا یک شهر یکی است! در بحث رجل سیاسی نیز همین طور است ؛ مگرهر فردی میتواند خود را رجل سیاسی معرفی کند ؟ یا در بحث مدبر بودن احراز آن برای شورای محترم نگهبان کاری مشکل است . بنابراین معتقدم با تدوین ضوابط ناظر بر مدیر و مدبر و رجل سیاسی بودن در شورای نگهبان برخی ازاین افراد از گردونه خارج خواهند شد.