آراس_ سرویس سیاسی: اکثریت مردم آمریکا روش کشورداری دونالد ترامپ را نمیپسندند. شاید این طرز فکر دستکم گرفتن او باشد.
به گزارش آراس به نقل از شیکاگو تریبیون، بر اساس میانگین نظرسنجیهایی که از سوی «ریل کلیر پولتیکس» صورت گرفته، میزان محبوبیت ترامپ 43.7 درصد است. این پائین ترین میزان محبوبیتی است که یک رئیسجمهور آمریکایی در ماههای نخست فعالیت خود در کاخ سفید از سال 1953 تاکنون کسب کرده است. و مسئله اینجا است که این رقم روندی نزولی دارد.
تنها اقدامی که میتواند ترامپ را از این سقوط نجات دهد یک جنگ است. اینطور نیست که جنگ خواسته اصلی وی باشد اما ترس اینکه رئیسجمهور جدید ایالاتمتحده به سمت آن برود، بهواقع وجود دارد.
جنگها راهی هستند که یک کشور را متحد میکنند، و هرکسی سعی میکند پشت رهبر خود صف بکشد. جورج دبلیو بوش، رئیسجمهور اسبق آمریکا را در نظر بگیرید؛ بر اساس نظرسنجی کالوپ، میزان محبوبیت او پس از آغاز جنگ عراق در سال 2003 با افزایشی 13 واحدی به 71 درصد رسید.
همین مسئله در مورد پدر او نیز اتفاق افتاد. جورج هربرت واکر بوش پس از آغاز جنگ خلیجفارس در سال 1991 شاهد بود که میزان محبوبیتش چگونه با صعودی 18 واحدی به 82 درصد رسید.
روسای جمهور بسیاری بودهاند که سیاستهای خلاف نظر مردم اتخاذ کردهاند اما دونالد ترامپ یک مورد دیگر است. بسیاری از آمریکاییها از این مرد میترسند.
طی هفته جاری مشخص شد که ترامپ قصد دارد درخواست افزایش 54 میلیارد دلاری مخارج دفاعی را مطرح کند. چنین درخواستی این سؤال را مطرح میکند که چرا این حجم هنگفت و چرا حالا؟
آیا رئیسجمهور آمریکا چیزی در آستین دارد که مردم آمریکا از آن بیخبر هستند؟ آیا تهدید فوری وجود دارد که ترامپ در تلاش برای دور نگهداشتنش از مردم است؟
ترامپ صبوری جان اف کندی، رئیسجمهور سابق آمریکا در دوره بحران موشکی کوبا در سال 1962 برای دفع خطر یک جنگ هستهای را ندارد.
او مطمئناً هنر دیپلماسی جیمی کارتر، رئیسجمهور سابق ایالاتمتحده را هم ندارد که وظیفه خود دانست تا قدمی پیش بگذارد و مانع از بحران میان آمریکا کره شمالی بر سر تسلیحات هستهای در سال 1994 شود.
باوجودآنکه اکثر مردم آمریکا تعاملات روزانه دولت با کشورهای خارجی را دنبال نمیکنند، اما بهحساب کاربری ترامپ در توییتر توجه میکنند. و آنها قلدریهای بچگانه را از سیاست تشخیص میدهند.
ترامپ بیش از آنکه روابط شکننده آمریکا با برخی کشورها را بهبود بخشد، دست به اقداماتی زده که باعث تحریکشان شده است.
اظهارنظرهای بیدقت وی در مورد ایران، کره شمالی، چین یا هر کشور دیگری که احترامی برایش قایل نیست، مردم آمریکا را به خطر میاندازد و متحدان آن را مضطرب میکند.
درحالیکه ترامپ تأکید میکند توافق هستهای ایران «بسیار بسیار بد» است، به نظر میرسد دستکم در شرایط فعلی از وعده انتخاباتی خود مبنی بر پاره کردن آن عقبنشینی کرده است.
اما متلکهای دائمی که به این کشور خاورمیانهای در توییتر میپراند، از جمله توییتی که ایران را «خطر شماره یک» خوانده یا ادعای دیگری مبنی بر اینکه «ایران در حال بازی با آتش است» راه دیگری برای گفتن «تو را به چالش میکشم» است.
در ماه ژانویه زمانی که کیم جونگ اون، رئیسجمهور کره شمالی اعلام کرد که کشورش در مرحله پایانی آزمایش پرتاب موشکهای بالستیک است که قابلیت دسترسی به ساحل غربی آمریکا را دارد، ترامپ در واکنش به این مسئله توییت کرد: «اتفاق نخواهد افتاد.»
خب حدس بزنید چه شد؟ یک ماه بعد کره شمالی آزمایش پرتاب موشک بالستیک خود را انجام داد. اما این مسئله آزمایش رئیسجمهور آمریکا هم بود، روشی که گاهی کودکان برای آزمایش والدینشان استفاده میکنند.
واکنش ترامپ مانند یک مادر بیتجربه بود که به فرزند جسور خود بگوید «صبر کن پدرت بیاید!»
مطمئناً زمانی که با دیکتاتورها و تروریستها مواجه هستید، صحبتهای تند کافی نیست.
اشتباه بدی است اگر آمریکا گمان کند که دشمنانش در حال نکته برداری نیستند. آنها همواره به دنبال راهی برای نفوذ و به زانو در آورد ایالاتمتحده هستند.
آمریکا نمیتواند به ایران و کره شمالی اعتماد کند اما اگر رئیسجمهور آمریکا نداند که چطور رفتار کند، جهان محکوم به فنا است. اگر ترامپ از توییتر دست نکشد، ممکن است در نهایت آمریکا را به سمت یک جنگ هستهای ببرد.
و اگر این اتفاق رخ دهد، هرچقدر هم پول به ارتش آمریکا تزریق شود، برای نجات این کشور کافی نخواهد بود.