دکتر مریم نوابزاده در گفتگو با ایسنا، اظهار کرد: وارد آمدن نیروی کششی بین سطوح مفصل سبب افزایش حجم آن و کاهش فشار مایعی میشود که درون مفصل است و این کاهش به خروج گاز درون مفصل و ایجاد حباب میانجامد.
وی افزود: وارد آوردن فشار به خصوص با شکستن قولنج سبب حرکت مایع درون مفصل به قسمتهایی میشود که زیر فشار کمتر باشد.
مدیر گروه علوم پزشکی مرکز آموزشهای تخصصی کوتاه مدت جهاددانشگاهی خراسان جنوبی اظهار کرد: صدای حاصل از شکستن قولنج به سبب خوابیدن یا ترکیدن همین حبابهای گاز در جریان حرکت مایع درون مفصل است.
شکستن قولنج ساییدگی زودرس مفصلها را به دنبال دارد.
نوابزاده بیان کرد: شکستن قولنج کمر، گردن و به خصوص انگشتها برای رفع خستگی، شاید موجب احساس راحتی شود، اما عارضه ساییدگی زودرس مفصلها را بهدنبال خواهد داشت.
وی ادامه داد: با اولین نشانههای ساییدگی، درد و التهاب مفاصل بهویژه در انگشتها و گردن که حساستر از مهرههای کمر هستند شروع خواهد شد.
پزشک و محقق طب اسلامی گفت: در میان انگشتان دست، انگشت شست بیش از انگشتان دیگر در معرض خطر است.
نوابزاده افزود: چرخش ناگهانی در ناحیه گردن و بهویژه کمر هم بسیار خطرناک قلمداد شده، آسیبهای ستون فقرات و عضلات گردن را شدیدتر میکند.
وی تصریح کرد: شکستن قولنج به سبب ایجاد حس راحتی و رفع موقت خستگی، ممکن است سبب تکرار و عادت به انجام عمل شود.
پزشک و محقق طب اسلامی خاطرنشان کرد: تکرار و عادت، افزون بر ایجاد اختلال وابستگی روانی، خرابیها و آسیبهای مفصلی را زودتر و شدیدتر پیش میآورد.