فصل سرما در اروپا فرا رسيده است و مهاجراني كه سرتاسر اروپا بي‌خانمان و بي‌هدف حضور دارند در آينده‌اي مبهم قدم برمي‌دارند. ديگر هيچ كشوري تمايل به پذيرش آنها ندارد و دولت‌ها يك به يك علاقه‌مند هستند تا آنها را از سر خود باز كنند.
گروه رسانه ای آراس - سرویس سیاسی : فصل سرما در اروپا فرا رسيده است و مهاجراني كه سرتاسر اروپا بي‌خانمان و بي‌هدف حضور دارند در آينده‌اي مبهم قدم برمي‌دارند. ديگر هيچ كشوري تمايل به پذيرش آنها ندارد و دولت‌ها يك به يك علاقه‌مند هستند تا آنها را از سر خود باز كنند.
فصل سرما در اروپا فرا رسيده است و مهاجراني كه سرتاسر اروپا بي‌خانمان و بي‌هدف حضور دارند در آينده‌اي مبهم قدم برمي‌دارند. ديگر هيچ كشوري تمايل به پذيرش آنها ندارد و دولت‌ها يك به يك علاقه‌مند هستند تا آنها را از سر خود باز كنند. پناهجويان نه راه پس دارند نه راه پيش، نه مي‌توانند به وطن خود بازگردند و نه مي‌توانند در سرزميني ديگر مستقر شوند و زندگي عادي را ادامه دهند و مجبورند هرجايي كه سرنوشت براي آنها تعيين مي‌كند، بروند تا شايد بتوانند در آينده‌اي نه‌چندان نزديك به زندگي عادي بازگردند. حالا بخشي از پناهجوياني كه خود را در زمان اوج بحران مهاجرت در سال ٢٠١٥ به اروپا رسانده بودند و در منطقه كاله فرانسه مستقر شده بودند حالا مجبور هستند، به پناهگاهي ديگر كه دولت فرانسه تدارك ديده منتقل شوند.
صدها نفر از اين مهاجران با لباس‌هاي خيس و با كوله باري از اندوه اين اردوگاه را ترك مي‌كنند و دولت فرانسه تاكيد دارد كه بايد همه پناهجويان يا به وطن خود بازگردند يا اينكه اردوگاه كاله را ترك كنند و به اردوگاهي كه دولت تعيين مي‌كند، نقل مكان كنند. فرانسه مي‌گويد اردوگاه كاله فرانسه به دليل مسائل بشردوستانه و وضع بد بهداشتي كه در اين پناهگاه وجود داشته جمع‌آوري شده است و عملا دولت يك سال شرايط بد و منزجر‌كننده اردوگاه جنگل را تحمل كرده است. آن‌گونه كه وزارت كشور فرانسه اعلام كرده ٧٥٠٠ تخت براي مراكز پناهجويي موقت در سراسر فرانسه براي مهاجراني كه از كاله اخراج شده‌اند، فراهم كرده است. تصاوير منتشر شده از اردوگاه كاله نشان مي‌دهد كه اتوبوس‌ها منتظر هستند تا مهاجران را به اردوگاه‌هاي جديد و دورتر از ساحل كاله منتقل كنند.
اين اقدام در حالي انجام مي‌شود كه ١٢٠٠پليس به صورت آماده باش در منطقه حضور دارند تا جوانان عصباني كه با خشم و بلاتكليفي اردوگاه را ترك مي‌كنند، تحت كنترل داشته باشند. آرون تسفاي ١٧ ساله كه خود را از اتيوپي به فرانسه رسانده است به خبرنگاران مي‌گويد: هركس يك چيز مي‌گويد و من مي‌ترسم. او گفت كه در سه ماه گذشته در كاله زندگي كرده و از اتفاقي كه براي او خواهد افتاد نگران است.
وي به‌شدت تاكيد دارد كه نمي‌خواهد در فرانسه بماند. اين نوجوان اتيوپيايي نيز به مانند بسياري ديگر از پناهجويان آرزوي آن را دارند تا خود را به انگلستان برسانند. اگرچه با آن تنها ٢٠مايل فاصله دارند اما اين فاصله اندك براي آنها تبديل به هزاران مايل شده است و هركدام از اين مهاجران تلاش مي‌كنند تا با فرار از اين اردوگاه‌هاي پناهجويي خود را به مقصدي ديگر برسانند. حتي گاهي برخي از اين پناهجوها خود را به كاميون‌هايي مي‌رسانند كه از جاده‌هاي اطراف عبور مي‌كنند تا خود را به منطقه نزديك بريتانيا برسانند. مهاجران اردوگاه جنگل معتقدند كه فرصت‌هاي شغلي بيشتري در بريتانيا وجود دارند و حتي در اين اردوگاه مردم به جاي فرانسوي، انگليسي صحبت مي‌كنند از همين رو مي‌توانند راحت‌تر در بريتانيا گذران زندگي كنند.
لوسي كارپينتير، يك وكيل كار در اردوگاه كاله كه در راستاي كمك به روند پناهندگي افراد زير سن قانوني تلاش مي‌كند به واشنگتن پست گفت: اطلاعات كمي در مورد سرنوشت مهاجران وجود دارد و حتي مشخص نيست كه آينده آنها چه خواهد شد و چه اتفاقي براي آنها رخ خواهد داد. اكنون اين نگراني وجود دارد كه مهاجران ساكن جنگل براي حضور در اين منطقه مقاومت كنند. چراكه در اوايل سال جاري پليس تلاش كرد تا با استفاده از گاز اشك‌آور منطقه را تخليه كند و به مقاومت و درگيري با مهاجران منجر شد و افراد ساكن در كاله به سمت پليس سنگ پرتاب كردند و عملا نتوانستند كاري از پيش ببرند.
با اين حال وزارت كشور فرانسه گفته است كه فرانسه نمي‌خواهد براي تخليه اردوگاه كاله از زور استفاده كند اما اگر با مقاومت مردم مواجه شود مجبور است تا نيروهاي پليس را وارد عمل كند. گفتني است روز يكشنبه رسانه‌هاي فرانسه تصاويري محدود را از درگيري‌هاي جزيي بين مهاجران و پليس را به نمايش گذاشتند و پليس اعلاميه‌هايي را به عنوان اعلاميه خروج از اردوگاه در ميان پناهجويان توزيع كرد. حالا گزارش‌ها حاكي از آن است كه با وجود ميل باطني پناهجويان، آنها در صف‌هايي قرار مي‌گيرند تا ثبت‌نام كنند و سوار اتوبوس‌هايي شوند كه آنها را به مراكز پناهجويي فرانسه مي‌برد كه نسبت به مرزهاي بريتانيا فاصله قابل‌توجهي داشته باشند تا شايد روياي رسيدن به جزاير بريتانيا از ذهن پناهجويان خارج شود.
گفتني است اردوگاه جنگل در بندر كاله فرانسه خانه‌گذرايي براي تقريبا ٩هزار پناهجو بوده است كه تعدادي از آنها مدت طولاني است كه در اين منطقه بلاتكليف مستقر هستند و در وضعيتي وخيم به سر مي‌برند و شرايط براي آنها پس از حملات تروريستي در فرانسه و خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا و حساسيت بيشتر اين كشور در پذيرش پناهجو اوضاع را وخيم‌تر از قبل كرده است.
با اين وجود گزارش‌ها حاكي از آن است كه بريتانيا تحت فشارطولاني مدت سازمان‌هاي بشر دوستانه از هفته گذشته شروع به پذيرش كودكان پناهجويي كرده كه در كاله حضور داشتند و تعدادي از آنها با اعضاي خانواده بناست كه به بريتانيا منتقل شوند كه البته ابتدا اين كودكان به بريتانيا اعزام شدند و بناست خانواده آنها نيز بعدتر به بريتانيا منتقل شوند. حالا تصاويري كه از كاله مي‌توان ديد خيابان‌هاي مه آلودي است كه در آن پشت سر هم صف‌هاي طولاني است كه پناهجويان به ناچار در آنها قرار مي‌گيرند و رفته رفته منطقه را ترك مي‌كنند و ذهن انسان را به ياد فيلم‌هايي از جنگ جهاني دوم مي‌اندازند كه بسياري از مردمي را به تصوير مي‌كشيد كه به ناچار از خانه‌هاي خود آواره شده بودند.
حالا نيز تصاويري كه اكنون از وضعيت و شرايط مهاجران در منطقه كاله مشاهده مي‌شود تداعي‌كننده همان تصاويري است كه فيلم‌هاي هاليوودي پيش‌تر پس از جنگ جهاني دوم به نمايش مي‌گذاشتند تا شايد بعدتر همين اردوگاه پناهجويان كاله تبديل به سوژه چندين فيلم سينمايي شوند اما شايد خاطره‌اي تلخ‌تر از جنگ جهاني را در اذهان تداعي كند. اما اكنون با خروج مهاجران از كاله روياي رسيدن به شبه‌جزيره امن بريتانيا نيز رفته رفته از بين مي‌رود. ديوار نوشته‌هاي اطراف اردوگاه جنگل هك شده است از نوشته‌هايي بزرگ از اينكه «لندن صدا مي‌زند» اما مرز ميان كاله با بريتانيا تنها دريا بود.
مهاجران براي رسيدن به بريتانيا دو راه بيشتر نداشتند، يكي دريا و ديگري تونل مانش بود. تونل مانش كه به‌شدت توسط نيروهاي امنيتي و دوربين‌ها كنترل مي‌شود و درياي مواج نيز تنها جان مهاجران را تا رسيدن به مكاني امن تهديد مي‌كند. اكنون فرانسه هرچه بيشتر مهاجران را از بريتانيا دور مي‌كند تا اين پيام را به آنها ارسال كند كه راه براي رسيدن به بريتانيا بسيار سخت است.
نظرات بینندگان